کاربرد روش PRP در درمان انواع زخم ها

از گذشته تاکنون افراد مختلفی به دلیل زخم های ناشی از بیماری یکی از اعضای بدن خود را از دست داده اند. از این رو پزشکان در پی یافتن روشی برای درمان زخم ها بودند و به بررسی کاربرد روش PRP پرداختند. در برخی از موارد شدت عفونت در بدن به قدری بالا بوده که منجر به فوت بیمار شده است. حال باید چه کار کرد؟!

پلاکت ها بخشی از عناصر موجود در خون بوده که به بازسازی بافت های آسیب دیده بدن که بر اثر بیماری های مختلف زخم شده اند، می پردازند. در واقع زمانی که بدن آسیبی می بیند، خون پلاکت ها را به سمت بافت مدنظر فرستاده که آن را ترمیم کند.

روش prp، روشی بوده که در آن پلاسمای غنی شده از پلاکت های خون را تولید کرده و با تزریق به بافت آسیب دیده در پی درمان آن برمی آید. در ادامه مقاله به بررسی این روش درمانی پرداخته و اطلاعات جامعی را در اختیارتان قرار می دهیم.

نگاه کلی به کاربرد روش PRP

پلاسمای غنی از پلاکت یا همان PRP، غلظت به دست آمده از پلاکت های طبیعی خون بوده که اثرات مفیدی در ترمیم بافت های پیر و آسیب دیده دارد. در این مقاله به بررسی کاربرد روش PRP در درمان بسیاری از بیماری ها پرداخته ایم که یکی از آن درمان زخم پای بیماران دیابتی است.

امروزه این روش یکی از موثرترین و ایمن ترین روش های درمانی به شمار می رود که کاربردهای مختلفی دارد. اما در ابتدا باید بدانیم چگونه پلاکت ها را از خون جدا می کنند؟

در واقع پی آر پی از خون فرد بیمار به دست می آید. ابتدا از بیمار در حدود ۱۰ الی ۲۰ سی سی خون گرفته شده و آن را در شیشه های مخصوص PRP می ریزند. در این کیت ها، موادی وجود داشته که مانع از بسته شدن و انعقاد خون می گردد.

سپس کیت را در دستگاه سانتریفیوژ قرار داده که باعث می شود اجزای خون از یکدیگر جدا شده و پلاکت در بالاترین سطح ممکن قرار بگیرد. پزشک مربوطه با استفاده از دستگاه های مخصوصی پلاکت به دست آمده را برداشته و آماده تزریق به بافت آسیب دیده می کند.

عملکرد پی آر پی در درمان زخم ها

در خون اجزای مختلفی نظیر گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها وجود دارد که یکی از مهمترین منابع رشد سلولی، پلاکت ها به شمار می روند. افرادی که در قسمت های مختلف بدن به دلیل بیماری یا آسیب های دیگری، دچار زخم های مزمنی می شوند، باید با دریافت پلاکت اضافی، بافت های آسیب دیده آن ها را به ترمیم سریع تر تشویق کرد.

پلاکت ها حاوی فاکتورهای رشد و پروتئین های مهم خونی هستند که پزشکان با تزریق مستقیم آن ها به بافت آسیب دیده، ترمیم پوست را سرعت می بخشند. به عنوان مثال برخی از بیماران دیابتی هستند که به زخم پا دچار شده و این زخم ممکن است منجر به قطع عضو آن ها شود.

کاربردهای روش PRP چیست؟

این روش درمانی در بسیاری از بیماری ها کاربرد داشته که برخی از آن ها به شرح زیر هستند:

·         نقص های استخوانی؛

·         جراحی پلاستیک و زیبایی؛

·         درمان زخم های حاد و مزمن مانند زخم پای دیابتی؛

·         جراحی دهان، فک و صورت؛

·         جراحی ارتوپدی؛

·         جراحی ستون فقرات؛

·         جراحی بای پس قلب؛

·         ترمیم سوختگی ها و درمان جای اسکار؛

·         از بین بردن چین و چروک های پوستی در اثر افزایش سن؛

·         کاهش ریزش مو و رشد مجدد آن ها.

با توجه به موارد مذکور این روش درمانی کاربردهای مختلفی داشته و حتی در درمان بیماران مبتلا به سرطان و افرادی که شیمی درمانی می کنند نیز، کمک بسزایی کرده؛ اما در ادامه به طور تخصصی به بررسی کاربرد روش PRP در درمان انواع زخم ها می پردازیم.

کاربرد روش PRP در درمان زخم پای دیابتی

یکی از مشکلات بیماران دیابتی، زخم شدن پای آن هاست که اگر به موقع و در اسرع وقت به آن رسیدگی نشود، خطرات بسیاری را در پی دارد. در بین تمامی روش هایی که برای درمان زخم این افراد وجود دارد، تزریق پی آر پی یعنی تزریق پلاسمای غنی از پلاکت به بافت آسیب دیده به درمان طبیعی زخم کمک بسزایی می کند.

بهبود زخم در بیماران دیابتی به دلیل پایین آمدن سیستم دفاعی آن ها بسیار طولانی بوده و بسته شدن زخم مدت ها زمان می برد. کاربرد روش PRP در درمان زخم بیماران دیابتی بسیار مفید بوده و به بسته شدن سریع زخم کمک می کند.

با استفاده از پی آر پی، عوارض احتمالی زخم کاهش یافته و پس از بهبودی نیز، درصد عود زخم بسیار پایین است. زمانی که خون لازم از بیمار دریافت شد، پلاکت ها جدا شده و به بافت تزریق می شود. پس از تزریق، فاکتورهای رشد موجود در آن، به تحریک کلاژن سازی پرداخته و عروق خونی مجدد تشکیل می شوند. در نهایت با تقسیم سلولی و بازسازی آن ها، بافت آسیب دیده ترمیم شده و بیمار روند بهبودی را طی می کند.

کاربرد روش PRP  در درمان زخم های ناشی از سوختگی

یکی دیگر از کاربرد های روش پی آر پی درمان جای زخم ناشی از سوختگی است. افرادی که در حادثه ای دچار سوختگی شده اند، پوست صورت یا بدن آن ها دچار آسیب شده و در واقع سلول های پوستی آن ها مرده اند.

با تزریق پی آر پی به بافت آسیب دیده، به مرور سلول های پوستی جان تازه ای گرفته و به تولید کلاژن می پردازند. امروزه یکی از روش هایی که برای ترمیم جای اسکار و زخم های قدیمی استفاده می شود، PRP است. با این تزریق مجدد، خون در ناحیه آسیب دیده جریان یافته و ضخامت پوست بیشتر می شود. از این رو پوست اندازی ناحیه هایی که دچار سوختگی شده اند، سریع تر شده و دیگر اسکاری در ناحیه زخم باقی نمی ماند.

ممکن است با توجه به شدت زخم و مدت زمانی که از آن می گذرد، تعداد جلسات متفاوتی برای بیماران در نظر گرفته شود. اگر به دنبال نتیجه گیری بهتر هستید، باید پس از تزریق، محل آسیب دیده را استراحت داده و از تابش نور خورشید و اشعه های مضر دور نگه دارید.

سخن آخر

یکی از روش های درمان انواع زخم ها، تزریق پلاسمای غنی از پلاکت به بافت های آسیب دیده است. بیماران دیابتی، به دلیل آنکه سیستم ایمنی و دفاعی بدن آن ها بسیار ضعیف بوده، قدرت مبارزه با زخم ها را ندارند. اغلب پای این بیماران زخم شده و به دلیل روند کند بهبودی ممکن است منجر به قطع عضو آن ها شود. با تزریق PRP به محل زخم، سرعت بهبودی افزایش یافته و بافت بدن به صورت طبیعی ترمیم می شود.

افرادی که دچار سوختگی های شدید شده اند، باید به جراحی پلاستیک بپردازند. در این جراحی پزشک با تزریق پلاکت به بافت های آسیب دیده، اسکارهای ناشی از سوختگی را ترمیم می کند.

در این مقاله سعی کردیم به بررسی کاربرد روش PRP در ترمیم انواع زخم ها از جمله زخم پای دیابتی و زخم سوختگی بپردازیم و اطلاعاتی را در اختیارتان قرار دهیم. پیشنهاد می دهیم برای نتیجه گیری بهتر، اگر دچار زخم شدید، هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کرده و روند درمان را پیگیری کنید. در نهایت با داشتن استراحت کافی، به درمان خود سرعت بخشید.

Source: www.ncbi.nlm.nih.gov, www.rcm.mums.ac.ir