قرمزی پا در بیمار دیابتی مهم است

طبق داده های سازمان بهداشت جهانی (WHO) از هر ۱۱ نفر در جهان ۱ نفر مبتلا به دیابت است. یکی از مهم ترین خطرات دیابت ، زخم پای دیابتی است. خطر زخم پای دیابتی در بیماران دیابتی ۳۴ درصد است

۳۴ درصد بیماران دیابتی در معرض خطر ایجاد زخم پای دیابتی هستند. حتی کوچک ترین بثورات در زخم پای دیابتی مهم است که می تواند تا قطع شدن پا (بریدن عضوی که بهبود آن غیرممکن به نظر می رسد) پیشرفت کند و بیماران باید از تمام اقدامات احتیاطی لازم برای جلوگیری از رشد زخم استفاده کنند. در صورت بروز ، آنها باید سریعاً به متخصص  مراجعه کنند.

حتی زخم های کوچک نیز بسیار مهم هستند:

دو مکانیسم در ایجاد زخم پای دیابتی وجود دارد. این دو مکانیزم به شرح زیر  است: در مکانیسم عصبی ، اعصاب حرکتی تحت تأثیر آسیب عصبی ناشی از سطح بالای قند در بیماران دیابتی قرار دارند و رطوبت پوست مختل شده ، خشک یا ترک می خورد و باکتری ها به راحتی از اینجا وارد می شوند. از طرف دیگر ، آسیب اعصاب حسی احساس گرما / سرما و درد را کاهش می دهد.

در مکانیسم عروقی ، چربی خون افراد دیابتی از قبل زیاد است و این چربی ها بر روی دیواره عروق جمع می شوند و باعث انسداد عروق بزرگ یا کوچک می شوند. از طرف دیگر ، بیشتر تغذیه عروقی پا از رگ های کوچک حاصل می شود. به دلیل آسیب عصبی ، حرکات انقباضی و آرامشی در اطراف این عروق ایجاد نمی شود و گردش خون مختل می شود. بافت چربی عضلانی و زیر جلدی پا بسیار کم می شود.  پا تنها اندامی است که کل بدن را حمل می کند. به همین دلیل ، حتی زخم های کوچک روی پوست نیز می توانند در مدت زمان بسیار کوتاهی به زیر پوست و استخوان برسند و خطر ابتلا به پای دیابت را ایجاد کنند. 

خطر ابتلا به زخم پای دیابتی در طول زندگی  افراد دیابتی ۳۴ درصد است:

میزان بروز زخم های دیابتی بین ۲/۲ تا ۶ درصد در سال است. هر فرد دیابتی در طول زندگی خود ۳۴ درصد در معرض ابتلا به زخم پای دیابتی است ، “دو سوم این افراد عفونی هستند. به همین دلیل ، همه بیماران در معرض خطر زخم پای دیابتی هستند ، فقط زمان این تغییر می کند. طبق مطالعات انجام شده ، این میزان تا ۶۰ درصد بی حسی ناشی از آسیب عصبی است. این می تواند علاوه بر از دست دادن احساس ، علائمی مانند سوزش و درد نیز ایجاد کند. اینها ممکن است شایع باشند یا فقط در یک منطقه خاص در امتداد یک عصب باشند. آسیب اعصاب در اعصابی که به اندام های داخلی می روند مانند قلب و معده نیز رخ می دهد. تپش قلب ، اختلالات ریتم ، افت ناگهانی فشار  ، سیری سریع یا گرسنگی زودرس ، نفخ و یبوست دیده می شود. مهم ترین دلیل همه اینها افزایش قند خون کنترل نشده است. 

هر ۳۰ ثانیه قطع پای دیابتی در جهان انجام می شود:

ممکن است در اثر زخم پای دیابتی، قطع پا رخ دهد. می توان با مراقبت خوب  از زخم  و بیمار از آن جلوگیری کرد. متاسفانه آمار کاملی در مورد از دست دادن پا به دلیل این بیماری وجود ندارد ، اما می دانیم که با گذشت سال ها به دلیل دیابت ، تعداد آنها در حال افزایش است ، همان میزان در زخم پای دیابتی و قطع عضو پا نیز در حال افزایش است. می دانیم که در دنیا قطع پای دیابتی هر ۳۰ ثانیه انجام می شود. ۶۰-۴۰ درصد از عملیات قطع عضو بدون هیچ گونه آسیب دیدگی پا به زخم بستگی دارد. در ۳-۱ سال بعد ، نیاز به قطع عضو مجدد  ۵۰-۳۰ درصد است. مرگ ۵ ساله در بریدگی پای دیابتی حدود ۷۰ درصد است. اگر بیمار نارسایی مزمن کلیه داشته باشد ، این میزان در ۲ سال ۷۵ درصد است. 

حتی یک سنگ کوچک در کفش می تواند باعث زخم پای دیابتی شود:

همانطور که وجود هر نوع بثورات روی پا در یک بیمار دیابتی مهم است، گاهی اوقات ، حتی یک سنگ کوچک در داخل کفش نیز می تواند باعث این امر شود. به دلیل از دست دادن احساس در پا ، تقریباً همه بیماران بدون اطلاع از ضربه های جزئی یا حتی بزرگ زندگی خود را ادامه می دهند. در نتیجه ، آسیب دیدگی پوست اتفاق می افتد. باکتری ها می توانند وارد این منطقه شوند و باعث عفونت و زخم پا شوند. غالباً اولین علامت بثورات است و حتی کوچک ترین بثورات روی پا نیز نتایج غیرمنتظره ای دارند. به همین دلیل لازم است با یک متخصص مشورت شود تا مشخص شود آیا این عفونت است یا خیر و آیا نیاز به آنتی بیوتیک بدون اتلاف وقت وجود دارد ، زیرا می توان پا را با مداخله پزشکی صحیح قبل از باز شدن زخم یا پیشرفت به سمت استخوان نجات داد.