یکی از علائم دیابت مشکل تاخیر در بهبود زخم ها است. علاوه بر این، پس از ایجاد زخم در این افراد، احتمال عفونت این زخم بسیار زیاد است. زیرا سیستم ایمنی ضعیف بیماران دیابتی ممکن است نتواند به اندازه کافی با باکتری های موجود در محیط مبارزه کند.
اما ایجاد زخم در فردی که مورد توجه قرار نگرفته و مدت طولانی تحت درمان قرار نگرفته و یا در صورت عدم مراقبت های لازم در رژیم غذایی قابل مشاهده است.
وضعیتی به نام “پای دیابتی” در نواحی پای بیماران دیابتی مشاهده می شود. سطح قند کنترل نشده طولانی مدت باعث اختلال در اعصاب فرد می شود. این باعث بدشکلی در پا می شود و کفش به راحتی به پا آسیب می رساند.
به خصوص به دلیل آسیب به سیستم عصبی خودمختار، پوست پا دچار ترک خوردگی، خشکی و لایه برداری می شود. باکتری ها می توانند به راحتی از این شکاف ها عبور کنند و باعث عفونت پا شوند.
پینه های ضخیم روی پا ظاهر می شوند.
علاوه بر این، بی حسی ممکن است در پای بیمار ایجاد شود.
بنابراین، زخم های ناشی از دیابت چگونه بهبود می یابند؟
کارهایی که در صورت تشخیص وجود زخم پای دیابتی در فرد انجام می شود.
- ارائه مراقبت های لازم از زخم،
- اجتناب از اقداماتی که ممکن است باعث عفونت پا شود
- پوسته پوسته نشدن یا خارش پوست پا
- عدم استفاده از مرطوب کننده به پاها و به خصوص انگشتان پا
- توجه در انتخاب کفش و جوراب
- تنظیم سطح قند با رژیم غذایی مناسب و برنامه ورزشی ضروری است.
به خصوص در مواجهه با چنین وضعیت زخمی، مهم ترین مسئله برای فرد است که سطح قند را به حد لازم برساند. در غیر این صورت ممکن است بدن فرد آسیب بیشتری ببیند و اندازه زخم افزایش یابد و نیاز به قطع عضو شود.
به محض اینکه فرد متوجه این موضوع شد، باید سریعا به متخصص مراجعه کرده و درمان لازم را انجام دهد.
اگرچه اختلالاتی در عروق و شبکه های عصبی در ناحیه پای بیماران دیابتی ایجاد می شود، اما می توان از ایجاد زخم جلوگیری کرد.
اگرچه بیماران دیابتی فکر می کنند که زخم ها خود به خود باز می شوند، اما در واقع زخم ها خود به خود باز نمی شوند. هر عامل خارجی باعث ایجاد زخم شود.
شرایطی مانند ضربه جزئی، سوختگی، اصطکاک کفش و فرورفتن جسم از عواملی هستند که باعث ایجاد زخم می شوند.
اگر دیابتی ها از این موارد محافظت شوند و از پاهای خود مراقبت کنند، می توانند از ایجاد زخم جلوگیری کنند.
درمان پای دیابتی:
زمانی که زخم پا باز شود، فرد مبتلا به دیابت نیاز به درمان فوری دارد. تمیز کردن و مراقبت از زخم بسیار مهم است.
مهم نیست که فرد چقدر ساده و کوچک یا سطحی در مورد زخم فکر می کند، یک زخم ساده می تواند به اندازه قطع پا پیشرفت کند.
بنابراین ممکن است فرد دچار زخم، قرمزی و غیره شود. در صورت تشخیص این شرایط باید سریعاً با پزشک مشورت کند و به تمام عوامل لازم توجه کند.
حتی اگر فرد نداند دیابت دارد یا مشکوک به دیابت است، به محض اینکه متوجه شد که زخم بدتر شده است، باید به یک موسسه بهداشتی مراجعه کند و سطح قند خود را چک کند.
مهم ترین چیز برای افرادی که دیابت در آنها تشخیص داده شده یا زخم پا در آنها تشخیص داده شده است، کنترل سطح قند خون است.
در حین معاینه وضعیت سیاهرگ ها و اعصاب پا و احساس آنها بررسی می شود. در صورت لزوم می توان تصویر داپلر یا آنژیوگرافی را برای عروق انجام داد.
بافت های مرده در ناحیه زخم تمیز شده و از فرد خارج می شود. مناسب ترین پانسمان با توجه به وضعیت زخم فرد تعیین می شود.
اگر عفونت در محل زخم تشخیص داده شود، درمان آنتی بیوتیکی مناسب توسط پزشک شروع می شود.
چگونه سطح قند خون را کنترل کنیم؟
برای جلوگیری از بدتر شدن وضعیت و طولانی تر شدن درمان زخم‌های پا ناشی از دیابت، باید سطح قند خون فرد را به حالت طبیعی رسانده و کنترل کرد.
بنابراین، چگونه سطح قند خون را کنترل کنیم؟
- مهم ترین نکته در کنترل سطح قند خون، منظم کردن رژیم غذایی فرد است. برای این کار بهتر است از یک متخصص کمک بگیرید. یک برنامه غذایی با توجه به وضعیت وزن و سطح قند خون فرد توسط متخصص تهیه می شود.
- ساعت نقش مهمی در برنامه ریزی رژیم غذایی دارد. زمان بین وعده های غذایی و میان وعده ها با توجه به نوسانات سطح قند خون تنظیم می شود. هدف آن حفظ قند خون در همان سطح و جلوگیری از نوسانات آن است.
- یکی از مواردی که برای حفظ نظم و رعایت ساعت ها باید مورد توجه قرار گیرد، الگوی خواب فرد است. فرد باید در شب و در بازه زمانی مناسب بخوابد. به این ترتیب او می تواند در طول روز زمان های صرف غذا را منظم تر تنظیم کند.
- خلاص شدن از چربی های شکم یکی از مهم ترین عواملی است که سطح قند خون را تا حد طبیعی کاهش می دهد. برای این منظور علاوه بر برنامه ریزی رژیم غذایی و الگوی خواب، برنامه ورزشی صحیح نیز بسیار مهم است. دیابتی ها باید از ورزش های سنگین اجتناب کنند. همراه با کالری سوزانده شده در طول ورزش شدید، سطح قند خون فرد می تواند به طور ناگهانی کاهش یابد. پس از آن، غذاهای مصرف شده برای افزایش این سطح می تواند باعث خارج شدن ناگهانی قند شود. این نوسانات به شدت بیماران دیابتی را آزار می دهد.
- مناسب ترین ورزش برای دیابتی ها پیاده روی سبک به مدت ۴۰ تا ۴۵ دقیقه در هوای آزاد است. حمایت از برنامه ریزی رژیم غذایی و پیاده روی با هم به راحتی چربی های انباشته شده در شکم را آب می کند.
- هنگامی که چربی شکم از بین می رود، چربی های کبد و تخمدان ها که عملکرد این اندام ها را وادار می کنند از بین می روند. سالم بودن این دو عضو مهم که تعادل قند و هورمون را تامین می کنند، تمام علائم بیماری را کاهش می دهد.
- به این ترتیب احتمال ایجاد زخم پای دیابتی بیشتر کاهش می یابد. ارتباط مستقیمی بین کاهش میزان بهبود و میزان وخامت این زخم و بالا بودن سطح قند وجود دارد. به همین دلیل قبل از ایجاد زخم باید سطح قند را کنترل کرد.
دیدگاهی یافت نشد