هزینه درمان زخم های فشاری گران است. اغلب در بیماران بستری ، زمانی که بدن به مدت طولانی در همان وضعیت بماند رخ می دهد. افراد سالم به طور خود به خود حرکت می کنند و موقعیت خود را تغییر می دهند ، بنابراین دچار زخم های فشاری نمی شوند. بیماران مبتلا به اختلالات مفصلی ، فلج، بیهوش و ویلچر در خطر هستند. به طور خلاصه، این عارضه می تواند در هرکسی که بی حرکت است ایجاد شود.
زخم فشاری چیست؟
زخم های فشاری در نتیجه آسیب یا مرگ پوست ایجاد می شود و اغلب به صورت زخم باز ظاهر می شود. این مشکل می تواند از یک بیماری ساده تا یک وضعیت تهدید کننده زندگی متغیر باشد. عوامل مختلفی بر تشکیل زخم های فشاری تأثیر می گذارد. اما مشکل اصلی ، فشار نامتعادل طولانی مدت است (معمولاً در نواحی استخوانی: پاشنه ، آرنج ، پوست بالای لگن ، شانه).
- در بیماران وابسته به بستر یا صندلی چرخدار ایجاد می شود. مرگ بافت در نتیجه کاهش جریان خون در ناحیه رخ می دهد.
- به صورت تغییر رنگ قرمز یا صورتی پوست است که در ابتدا بی ضرر به نظر می رسد ، وقتی فشار برداشته شود رنگ به حالت عادی بر نمی گردد. با بدتر شدن شرایط ، یکپارچگی پوست شکسته می شود ، از بین می رود. فشار روی پوست مانع از رسیدن خون (مواد مغذی و اکسیژن) به آن منطقه می شود. در صورت طولانی شدن شرایط ، سلول ها می میرند. وقتی رنگ پوست از قرمز به سفید تغییر می کند ، بدین معناست که تخریب پوست از قبل آغاز شده است.
- زخم های فشاری اغلب در مناطقی رخ می دهند که پوست نازک و استخوان نزدیک به پوست است. در بیمارانی که نمی توانند حرکت کنند ، پوست بین استخوان و سطح حبس می شود و تغذیه آن با کاهش یا توقف جریان خون مختل می شود.
- آستانه تشکیل زخم فشاری در بیماران مختلف متفاوت است. در حالی که ممکن است با فشار طولانی مدت فقط برای یک یا دو ساعت در یک بیمار رخ دهد ، ممکن است در بیمار دیگر سخت تر رخ دهد. بنابراین ، مناطق خطرناک باید مکرراً مشاهده شوند.
برش: در بیماری رخ می دهد که به آرامی از حالت نشسته به سمت پایین می لغزد.
اصطکاک: هنگام کشیدن ملحفه های چروک شده ممکن است رخ دهد.
پوست مرطوب خطر را افزایش می دهد (بی اختیاری ادرار ، تعریق ، تخلیه زخم …): می توان از پارچه های یکبار مصرف و محصولاتی که رطوبت را کاهش می دهند ، استفاده کرد. افزایش سن ، گردش خون ضعیف ، خشکی پوست ، درجه حرارت نامناسب ، بهداشت نامناسب و سوء تغذیه نیز از عوامل خطر هستند. چاقی ، ضعف شدید ، ادم ، کم خونی ، گیجی ذهنی نیز بر ایجاد زخم های فشاری تأثیر منفی می گذارد.
چگونه می توان از زخم های فشاری جلوگیری کرد؟
بیشتر زخم های فشاری طی ۴۸-۲۴ ساعت پس از بی تحرکی مشاهده می شوند و عوامل خطر اصلی ایجاد زخم های فشاری به شرح زیر است : “از دست دادن حس ، سوء تغذیه ، افزایش رطوبت و دما ، اثر اصطکاک … . “
می توانیم با تغییر موقعیت از زخم های فشاری جلوگیری کنیم. جلوگیری از مالش زانو ، پا و مچ پا به یکدیگر بسیار مهم است. نکته مهم دیگر ، کنترل رطوبت است. علل رطوبت باید مشخص شود. تغذیه بیماران باید تنظیم شود و پارگی باید کنترل شود.
اگر زخم فشاری رخ داده است چه باید کرد؟
مراحل زخم فشاری وجود دارد ، “لیست این مراحل از یک تا چهار امکان پذیر است. اگر زخم بیمار در مرحله اول باشد ، بثوراتی وجود دارد که پس از کنترل با انگشتان از بین نمی رود. در این مرحله ، یکپارچگی پوست هنوز خراب نشده است. این مرحله باید به عنوان یک هشدار تلقی شود. در مرحله دوم ، از دست دادن بافت در عمق جزئی شروع می شود و لایه فوقانی پوست را تحت تأثیر قرار می دهد. از نظر بالینی ، لایه برداری پوست و تاول ممکن است مشاهده شود. همچنین اولین قدم در مرحله دوم باید ارزیابی دقیق زخم باشد. زخم باید در برابر عفونت محافظت شود. این زخم با پانسمان بهبود می یابد.
در مرحله سوم از دست دادن بافت چربی وجود دارد ، “در این مرحله ، زخم فشاری به استخوان ها ، تاندون ها و مفاصل گسترش نمی یابد. به شکل یک گودال عمیق است. زخم بستر معمولاً بدون درد است. در این مرحله ، بافت نکروتیک باید در طول روند درمان برداشته شود ، عفونت باید درمان شود و بیمار باید با پروتئین و تغذیه غنی از انرژی تغذیه شود. این مراحل اغلب ممکن است نیاز به مداخله جراحی داشته باشد. در مرحله آخر یک بافت عمیق از بین رفته است.
دیدگاهی یافت نشد