پای دیابتی:
نوروپاتی که از عوارض دیابت است و افزایش فشار ناشی از بیماری شریانی محیطی سبب ایجاد عفونت شده وعارضه ای است که باعث مشکلات ذهنی، جسمی، اجتماعی و اقتصادی و همچنین منجر به از دست رفتن عضو می شود.
علل زخم:
- تروما
- سوختگی
- فشار
- تابش
- جراحی
- نارسایی وریدی
- جسم خارجی
نوروپاتی سبب مشکلات زیر می شود:
- از دست دادن احساس درد، گرما و تماس
- آسیب های حاد
- آسیب ناشی از جسم خارجی در کفش
- ناهنجاری شکل پا
- فشار کفش
- فرورفتگی ناخن
ایسکمی سبب مشکلات زیر می شود: ایسکمی=آمپوتاسیون
- نارسایی گردش خون ناشی از تنگ شدن یا انسداد شریانی
- نارسایی گردش خون از تغذیه بافت ها جلوگیری می کند
- در بافتی که تغذیه نمی کند در مدت زمان کوتاه نکروز رخ می دهد
عفونت:
- وجود دیابت یک عامل مهم در تاخیر بهبود زخم است
- بالا بودن قند خون زمینه را برای تشکیل عفونت ایجاد می کند
- در این زمینه، میکروارگانیسم ها به سرعت رشد می کنند و بر روند بهبود زخم تاثیر منفی می گذارند.
رویکردهای پرستاری:
هدف مراقبت از پای دیابتی:
- محافظت از سلامت بافت و جلوگیری از عوارض در سایر اندام ها و سیستم ها
- پیشگیری از تشکیل زخم جدید
- جلوگیری از تخریب بافتی بیشتر و توسعه عفونت
- مراقبت از زخم، تسریع بهبود زخم
مراقبت های پرستاری از زخم پای دیابتی:
- در زخم پای دیابتی استراحت ، ارتفاع و بی حرکت بودن بسیار مهم است
- استراحت و موقعیت مناسب، خونرسانی بهتر به ناحیه زخم را فراهم می آورد، ورم و درد را کاهش می دهد.
- ارتفاع ۱۵ تا ۳۰ درجه فراهم شده و موقعیت زیر زانو به طوری که هیچ وزنی بر روی پاشنه قرار نگیرد پشتیبانی می شود.
- کنترل قند خون نقش مهمی ایفا می کند، زیرا سطح قند خون بالا می تواند لکوسیت ها را خنثی کند، که نقش مهمی در مقابله با عفونت دارند.
- محل زخم باید برای تخلیه، بو، نکروز و استئومیلیت بررسی شود
- منطقه آسیب دیده باید از تروما محافظت شود و در هنگام پوزیش دادن و انتقال بیمار از تشکیل زخم جدید بایستی جلوگیری شود.
- در مراقبت از زخم، باید بافت زنده محافظت شود و از عفونت جلوگیری شود.
- در صورت عفونت، باید کشت زخم انجام شود، فرکانس پانسمان و مواد مورد استفاده باید با توجه به شرایط زخم تنظیم شود.
- بیمار، در صورت لزوم (قطع عضو، و غیره) باید به توانبخشی مراجعه کند.
ارزیابی زخم:
- علت زخم
- شروع زخم
- از دست دادن بافت (جزئی یا کل پوست)
- طبقه بندی زخم
درجه بندی زخم پای دیابتی:
درجه ۰:
- بدون زخم
- در گروه خطر است
- مراقبت از پا مهم است
- آموزش بسیار مهم است
درجه ۱:
- زخم های سطحی وجود دارد
- عفونت وجود ندارد
- پیش زمینه نوروپاتی وجود دارد
- زخم اغلب در ناحیه های فشار رخ می دهد.
- در این قسمت ها ابتدا پینه تشکیل می شود
درجه ۳:
- زخم عمیق وجود دارد
- عفونت بافت نرم توسعه یافته است.
- آبسه عمیق وجود ندارد.
- استئومیلیت وجود ندارد.
درجه ۳:
- بافت نرم وجود دارد
- عفونت وجود دارد
- آبسه های عمیق وجود دارد.
- استئومیلیت وجود دارد
درجه ۴:
- پیش زمینه ضایعه ایسکمیک وجود دارد
- گانگرن در یک قسمت از پا رخ داده است.
- نوروپاتی وجود دارد.
- هیچ دردی در ناحیه گانگرن وجود ندارد.
- عفونت وجود دارد
درجه ۵:
- بخش بزرگی از پا گانگرین است.
- انسداد شریانی وجود دارد
- عفونت و نوروپاتی عوامل پاتوژنز هستند.
بررسی زخم:
بستر و سطح زخم :
- بافت اپیتلیال
- بافت گرانولاسیون
- بافت فیبرین
- بافت نکروتیک
اطراف زخم و محیط آن:
- اریتم
- پینه
- افزایش حرارت
- خارش
اگزودا:
- مقدار
- محتویات
- بو
- رنگ
تونل یا سینوس:
- تونل یا سینوس وجود دارد؟
- عمق
انتخاب پانسمان:
اهداف:
- جذب اگزودا
- فراهم کردن سطح مرطوب برای زخم
- جلوگیری از تروما و باکتری
- عایق
- بستر زخم چگونه است؟
- عمق زخم، آیا تونل زیر جلدی وجود دارد
- وضعیت اگزودا
ویژگی های پانسمان:
- از باکتری ها و مواد خارجی محافظت کند
- باید اگزودا را جذب کند
- مانع از دست دادن حرارت و مایع شود
- چسبنده نباشد
- یک محیط ملایم و مرطوب را فراهم کند
- نباید سمی و آلرژیک باشد.
- بدون آسیب به بافت های اطراف
- اجازه عبور هوا
- زیبا باشد
محصولات مراقبت از زخم:
- هیدروژل
- هیدروفایبر
- فوم پلی یورتان
- هیدروکلوئیدها
- پوشش های شفاف
- پوشش های حاوی عسل
- پوشش های آلژینات
- درمان با فشار منفی
فرایند مراقبت از زخم:
مورد: M.A 30 ساله، مجرد، کشاورز، ۱۰ ساله مبتلا به دیابت نوع ۲ و بیمار تزریق انسولین را دریافت می کند. ۱۵ سال است سیگار می کشد. مراقبت شخصی او کم است.
مشکلات شناسایی شده:
- اختلال در قند خون
- وجود ترک ، کولوس و خشکی پوست
- عفونت زخم
- ورم پا
- اگزودا شدید
- درد
اقدامات:
- دوز انسولین تنظیم شد.
- کشت زخم گرفته شد
- درمان آنتی بیوتیکی آغاز شد.
- RDUS انجام شد
- مسکن برای تسکین درد
- مراقبت از پا با مرطوب کننده
مراقبت از زخم:
- زخم با SF تمیز شد
- کرم برای مراقبت از بافت اطراف مورد استفاده قرار گرفت.
- از پانسمان هیدروژل و هیدروفایبر استفاده شد
- دبریدمان برنامه ریزی شد
نتایج:
مهم ترین مشکل در بیماران دیابتی زخم و قطع عضو به علت اختلالات گردش خون است. زخم پای دیابتی باید با رویکرد چند رشته ای ارزیابی شود. فرآیند مراقبت از زخم پای دیابتی شامل ارزیابی بیمار و زخم، انتخاب پانسمان مناسب و مراقبت مناسب است.
Source: www.docplayer.biz.tr
دیدگاهی یافت نشد