زخم، نوعی آسیب ناشی از عامل فیزیکی یا شیمیایی است که باعث اختلال در یکپارچگی پوست می شود.
تخریب و اختلال در پوست یا غشای مخاطی به علت بیولوژیکی، فیزیکی و شیمیایی، از دست دادن خواص فیزیولوژیکی بافت ها به طور کامل یا جزئی در نتیجه برش بافت، زخم نامیده می شود.
تنها به معنای اختلال در یکپارچگی پوست نیست؛ به عنوان مثال، ممکن است یک ضربه باعث ایجاد اختلال در پوست نشود، اما شکستگی استخوان یا پارگی ارگان های داخلی رخ دهد.
مراقبت از زخم چگونه انجام می شود و انواع زخم چیست؟
زخم حاد:
اگر یکپارچگی آناتومیک و عملکرد زخم به طور صحیح و منظم ترمیم شود این آسیب ها حاد هستند. به عنوان مثال، زخم برش جراحی.
زخم های مزمن:
زخم هایی که به موقع درمان نمی شوند، به عبارت دیگر، زخم در دوره التهاب و / یا تکثیر می ماند چنین زخم هایی زخم مزمن هستند.
زخم های مزمن
- زخم های فشاری (مانند زخم بستر)
- زخم پای دیابتی
- زخم های وریدی و شریانی (مانند زخم پا)
زخم های فشاری (مانند زخم بستر):
آسیب موضعی بافت و / یا بافت زیر جلدی، معمولا بر روی برآمدگی های استخوانی، به علت فشار و یا همراه با پارگی ایجاد می شود.
پای دیابتی:
پای دیابتی، اختلال در اعصاب و عروق پاها به علت دیابت است. در اثر تضعیف سیستم ایمنی بدن در پاها زخم های باز غیر بهبود، گانگرن و عفونت های شدید میکروبی ایجاد می شود.
زخم وریدی:
زخم های وریدی معمولا در اطراف مچ پا و پا به علت نارسایی رگ های پا ایجاد می شوند. همچنین به عنوان زخم های واریسی شناخته می شود. این زخم ها معمولا بسیار سخت درمان می شوند و می توانند دوباره تکرار شوند.
زخم بستر چیست؟
به هر دلیلی در افرادی که دارای تحرک محدود (مانند افسردگی، اضافه وزن و غیره) و بیمارانی (کما، بیماران فلج ، بیماران مبتلا به سرطان در مرحله آخر ) که وابسته به بستر هستند زخم بستر یا زخم فشاری رخ می دهد. زخم های بستر را می توان با توجه به مراقبت خوب از بیمار و پوست پیشگیری کرد.
اگر زخم شکل گرفته باشد، می توان با مراقبت های حرفه ای زخم درمان کرد. پوزیشن دادن (قرار دادن بیمار در سمت راست، سمت چپ اگر او می تواند دراز بکشد) بسیار مهم است.
تغذیه مناسب و متعادل با مقدار زیادی پروتئین برای جلوگیری از تشکیل زخم ها و برای بهبود سریع زخم ها بسیار مهم است.
تمیز کردن و مراقبت از پوست باید با دقت انجام شود.
پوست نباید بیش از حد خشک باشد ، نباید مرطوب باقی بماند. بیمار بستری باید یک بار در روز برای یکپارچگی پوست و جلوگیری از خطر زخم بستر مورد بررسی قرار گیرد. به محض شروع قرمزی، باید اقدامات احتیاطی انجام شود. اگر در مرحله ی قرمزی هیچ مداخله ای نباشد، ممکن است زخم های بیشتری رخ دهد.
چگونگی جلوگیری از تشکیل زخم بستر :
- بیماران وابسته به بستر باید روزانه برای ظاهر پوست مورد ارزیابی قرار گیرند.
- به خصوص قسمت های برآمدگی استخوان و مناطق تحت فشار از لحاظ قرمزی مشاهده شود.
- اگر قرمزی در نظر گرفته نشود، ممکن است زخم بستری که مراقبت آن بسیار دشوار است تشکیل شود.
- اول از همه، تغذیه بیمار بسیار مهم است. باید با پروتئین و کربوهیدرات بالا تغذیه شود.
- نوشیدن حداقل ۲.۵-۲ لیتر آب در روز.
- ساختار تخت اهمیت دارد، براساس مطالعات تشک های مواج می توانند ، از تشکیل زخم جلوگیری کنند. با این حال، تغییر منظم موقعیت و مراقبت از بیمار نیز بسیار مهم است.
- هر ۲ ساعت باید موقعیت داده شود. پس از ۲ ساعت تحت فشار، بافت شروع به مردن می کند و زخم شکل می گیرد.
- پوست باید تمیز باشد؛
- پوست نباید خیلی خشک یا مرطوب باشد، برای حفظ رطوبت طبیعی پوست، مرطوب کننده می تواند استفاده شود.
درمان و خدمات مراقبت از زخم:
- مراقبت از پای دیابتی
- زخم های فشاری
- زخم های وریدی
- زخم پس از پرتودرمانی
- زخم پس از جراحی
- زخم های تروما باعث بیماری های روماتولوژیک می شوند
- زخم های بسته – زخم های ایسکمیک ناشی از اختلالات گردش خون
- ورم لنف
- زخم های سوختگی
روش های مراقبت از زخم و مراقبت از زخم های غیر بهبودیافته:
- وکیوم تراپی با فشار منفی
- اکسیژن پرفشار
- اکسیژن موضعی
- اوزون تراپی
- لارو درمانی
- Prp
- کاربرد سلول های بنیادی
- محصولات و روش های مدرن مراقبت از زخم
کنترل پوست:
کنترل دما (کنترل سردی گرمی)، کنترل رنگ (رنگ پریده، بنفش، قرمز)، کنترل ورم، کنترل قارچ لای انگشتان، از دست دادن عرق کردن، کنترل وجود زخم در پای خشک.
دیابت چیست؟
یک بیماری مزمن است و زمانی رخ می دهد که پانکراس نمی تواند انسولین کافی تولید کند یا بدن نمی تواند به طور موثر از انسولین تولید شده استفاده کند.
اثرات دیابت در پا:
آسیب به اعصاب (احساس نکردن گرمی، سردی و درد) ،آسیب به عروق خونی
تاخیر در بهبود
چرا زخم پا رخ می دهد؟
- احساس نکردن فرورفتن جسم خارجی در پا و فشردن کفش
- نارسایی گردش خون
- تغییر شکل پا، پینه و سخت شدن
- انتخاب کفش نامناسب
- قارچ پا و فرورفتن ناخن
- ترک به علت خشکی پا
پای دیابتی چیست؟
زخم ها و ناهنجاری هایی که در پاهای بیماران دیابتی دیده می شود، به عنوان پای دیابتی شناخته می شود.
پای نوروپاتیک (به علت بی حسی)
پای ایسکمیک (به علت نارسایی گردش خون)
پای نوروپاتیک -ایسکمیک (به هر دو دلیل)
علائم نوروپاتی دیابتی:
احساس سوزن سوزن شدن، سوزش، از دست دادن حس گرمی و سردی، سختی در راه رفتن
علائم ایسکمیک دیابتی:
درد، نازک شدن پوست، براق شدن، ریزش مو
حفاظت از زخم پای دیابتی:
- ناخن ها باید بلافاصله پس از حمام کردن که نرم هستند گرفته شوند
- حتی در خانه، هرگز نباید با پای برهنه راه رفت
- کیسه های آب داغ نباید بر روی پا قرار گیرد.
- هر روزباید جوراب های تمیز پوشیده شوند.
- نباید به زگیل، پینه و تاول دست زد
- کفش مناسب باید پوشیده شود (کفش نباید بزرگ یا کوچک باشد).
Source: www.halimeaydin.com
دیدگاهی یافت نشد