زخم ها به دلایل مختلفی ازجمله در اثر بریدگی، در اثر ضربه و غیره ایجاد می شوند. همه افراد در طول عمرشان با توجه به حرفه و پیشه ای که دارند ممکن است دچار زخم های مزمن یا حاد شوند. نحوه درمان این زخم ها درکوتاه ترین زمان ممکن دغدغه بسیاری از افراد است. شناخت فاکتورهای موثر بر درمان زخم مزمن روی زمان درمان تاثیرگذار است.
زخم ها طی مراحلی منظم ترمیم پیدا می کنند که هر یک از این مراحل تحت تاثیر عوامل و فاکتورهایی است. زخم ها بر اساس مدت زمان التیام تقسیم بندی می شوند. زخم هایی که مدت زمان درمان آن بیش از یک ماه است را زخم مزمن می گوییم. در این متن قصد داریم با توجه به رایج بودن این نوع زخم در افراد فاکتورهای موثر بر درمان را مورد بررسی قرار دهیم.
۱۰ مورد از فاکتورهای موثر بر درمان زخم مزمن را بشناسید
شناخت فاکتورهای موثر بر درمان زخم مزمن به شما کمک می‌کند که روند درمانی را بهتر بشناسید و به واسطه این شناخت سرعت درمان را افزایش دهید. با ما همراه باشید که این ۱۰ فاکتور را با هم بررسی کنیم.
فاکتور شماره ۱: سن بیمار
یکی از مهمترین فاکتورهای موثر بر درمان زخم مزمن سن بیمار است. مطالعات و تجربیات حاصل نشان می دهد که با بالا رفتن سنِ افراد به دلیل تغییرات جسمانی سرعت بهبود زخم با تاخیر مواجه می شود. وجود بیماری های همزمان در افراد مسن، کاهش پاسخ التهابی سیستم ایمنی بدن، تاخیر در آنژیوژنر و روند کند اپیتلیالیزاسیون می تواند این تاخیر درترمیم زخم را توجیه کند.
همین طور تغییراتی که در پوست با افزایش سن مشاهده می شود مثل کاهش سنتز کلاژن، کاهش عملکرد غدد چربی و به دنبال آن افزایش خشکی در پوست در روند درمان زخم مزمن موثر است.
فاکتور شماره ۲: نوع زخم
نوع زخم از منظر شکل و اندازه آن در سرعت بهبودی زخم مزمن موثر است. همان طور که مشخص است هرچقدر اندازه زخم بزرگتر شود، سرعت بهبود آن کندتر خواهد شد. همین طور زخم هایی که به شکل خطی هستند سریع تر از زخم های چهارگوش ترمیم می شوند و همچنین در این بین سرعت ترمیم زخم های دایره ای از همه کمتر است. عدم رطوبت در بافت آسیب دیده، وجود بافت مرده و جسم خارجی نیز از دیگر فاکتورهای موثر بر درمان زخم مزمن به شمار می‌رود.
فاکتور ۳: عفونت
هنگامی که پوست فردی دچار بریدگی و آسیب می شود، عوامل باکتری زا، قارچ ها و ویروس ها وارد این منطقه خواهند شد. از طرفی سلول های ایمنی بدن و گلبول های سفید برای مقابله با عوامل بیماری زا به محل آسیب دیده اعزام می شوند. با وجود مقابله سیستم ایمنی بدن با عوامل بیماری زا ممکن است زخم دچار عفونت شود. عفونت ها موجب ایجاد ضایعه و تاخیر در روند بهبودی زخم می شوند که از طریق استریل کردن، مراقبت از محل زخم و تجویز آنتی بیوتیک ها می توان این مشکل را حل کرد.
فاکتور شماره ۴: بیماری های مزمن
به دلیل آنکه جریان خون نقش حامل و انتقال دهنده مواد لازم برای ترمیم زخم را دارد، وجود بیماری های مزمن یا بیماریی هایی که باعث کاهش جریان خون می شوند، روند بهبود را با مشکل روبرو می کند.
فاکتور شماره ۵: تغذیه نامناسب
وجود زخم نیاز بدن را به دریافت پروتئین ها و کالری افزایش می دهد؛ این نیاز در افراد مسن و کسانی که دارای بیماری مزمن هستند، بیشتر دیده می شود. از این رو تغذیه نامناسبی که نتواند نیاز بدن را در خصوص میزان کالری، پروتئین و مواد لازم برای ترمیم زخم تامین کند، در بهبود زخم تاثیر می گذارد. همچنین زخم ها و جراحات بزرگ پروتئین ترشح می کنند که این پروتئین ترشح شده در صورت کمبود کالری بدن توسط آنزیم ها تجزیه می شود و به مصرف در می آید.
فاکتور شماره ۶: عدم هیدراتاسیون
یکی دیگر از فاکتورهای موثر بر درمان زخم مزمن وجود رطوبت در ناحیه آسیب دیده است. برای تامین رطوبت در ناحیه زخم، بیمار باید نسبت به فرد سالم آب بیشتری بنوشد؛ یعنی میزان آب مصرفی روزانه باید بیشتر از ۶۴ اونس باشد.
آب و رطوبت، مواد مغذی و پروتئین مورد نیاز سلول های ایمنی بدن و گلبول های سفید خون را تامین می کند. همچنین عدم رطوبت در ناحیه زخم باعث توقف مهاجرت سلول ها به ناحیه آسیب دیده، کاهش در اکسیژن رسانی خون و در نهایت تاخیر در بهبودی می شود. کم آبی در بدن به دلایل مختلفی ممکن است ایجاد شود. یکی از این دلایل کاهش سدیم در بدن است. ادرار یک بیمار با آب رسانی مناسب شفاف و بدون بو است.
فاکتور شماره ۷: فشار خون ضعیف
همانطور که اشاره شد خون مسئول انتقال و حمل مواد لازم برای ترمیم زخم است. به همین دلیل در افرادی که فشار خون پایین یا مشکلات عروقی دارند، مواد معدنی و مغذی کمتری به زخم می رسد و در نهایت ترمیم زخم با مشکل روبرو می شود.
همچنین بیماری هایی چون مشکلات ریوی، کلیوی، قلبی و انسداد رگ های خونی نیز از فاکتورهای موثر بر درمان زخم مزمن هستند و بهبودی زخم را به تاخیر می اندازند. در واقع این بافت ها وظیفه سنتز گلبول های سفید و اکسیژن که از مواد لازم ترمیم زخم هستند را به عهده دارند.
فاکتور شماره ۸: ورم
اغلب آسیب دیدگی ها و زخم های وارده بر بدن با تورم همراه هستند، اما اگر ورم بیش از حد در ناحیه زخم که غالبا در افرادی که بیماری قلبی یا مشکلات گردش خون دارند دیده شود، موجب کاهش میزان جریان خون در ناحیه آسیب دیده و به دنبال آن تاخیر در بهبودی می شوند.
فاکتور شماره ۹: ترومای مکرر
افرادی که در بستر بیماری هستند به دلیل وارد شدن فشار بر زخم و عدم تحرک دچار ترومای تکراری می شوند و به همین دلیل روند بهبودی زخمشان به تاخیر می افتد. برای حل این مشکل می توان از دستگاه های تخلیه کننده و محافظت کننده تحت نظر متخصص بهداشت یا داشتن تحرک کافی و منظم استفاده کرد.
فاکتور شماره ۱۰: رفتارهای بیمار
میزان همکاری بیمار با پزشک معالج در استفاده از داروها در زمان مشخص و به مقدار تجویز شده، تمیز و مرطوب نگه داشتن زخم، استفاده از روش های مناسب پانسمان و داشتن حرکت کافی در روند ترمیم زخم موثر است. همین طور سبک زندگی بیمار مانند استعمال دخانیات و مشروبات الکی نیز از فاکتورهای تاثیرگذار در درمان زخم های مزمن تلقی می شود.
سخن آخر
فاکتورهای بسیاری بر درمان زخم مزمن تاثیرگذار هستند که در این مقاله به بررسی ۱۰ فاکتور به صورت اجمالی پرداختیم. شناخت فاکتورهای موثر بر درمان زخم مزمن به شما و پزشکتان کمک می کند که روند درمان تسریع شود. امید آن است که با بهره گیری از اطلاعات فوق و رعایت نکات گفته شده در روند بهبودی زخم مزمن کمکی حاصل شده باشد.
دیدگاهی یافت نشد