عفونت بخیه زخم، علل، علائم و پیشگیری

بخیه ها حلقه های نازکی از نخ هستند که برای نزدیک کردن لبه های زخم استفاده می شوند. ممکن است شما بخاطر یک حادثه یا آسیب و یا بعد از عمل جراحی به بخیه نیاز داشته باشید.

همانند هر نوع زخم دیگر، عفونت می تواند در اطراف بخیه هم ایجاد شود. بیایید نگاهی به بعضی از اصول پایه عفونت بخیه و کارهایی که می توانیم انجام دهیم، بیاندازیم. در ابتدا راجع به چگونگی جلوگیری از عفونت بخیه بحث خواهیم کرد.

 

عفونت بخیه زخم، علل، علائم و پیشگیری

 

علائم بخیه های عفونی

اگر بخیه هایتان عفونی شوند، ممکن است متوجه علائم زیر شوید:

  • قرمزی یا تورم در اطراف بخیه
  • تب
  • افزایش درد یا حساسیت در زخم
  • گرما در منطقه یا اطراف آن
  • نشت خون یا ترشحات از بخیه ها که ممکن است بوی نامطبوعی داشته باشند
  • تورم غدد لنفاوی

 

علل عفونت بخیه

پوست مانعی طبیعی در برابر عفونت به ما می دهد. برای میکروب ها کار سختی است که از طریق پوست سالم وارد بدن شوند.

زمانی که در پوست شکستگی ایجاد می شود، مسیری مستقیم برای میکروب ها به داخل بدن فراهم می شود. پس از این اتفاق شما مستعد ابتلا به عفونت از میکروب هایی هستید که به طور طبیعی روی پوست و یا در محیط اطراف واقع شده اند.

عفونت بخیه ها اغلب توسط باکتری ایجاد می شوند. انواع مختلف باکتری هایی که می توانند زخم ها را عفونی کنند شامل استرپتوکوک ها، استافیلوکوک ها و سودومونا می باشند.

عواملی وجود دارد که می تواند شما را در معرض خطر بیشتر عفونی شدن بخیه ها قرار دهد. به عنوان مثال، اگر:

  • زخم قبل از بخیه زدن به خوبی تمیز نشده باشد
  • احتیاجات بهداشتی مناسب قبل از عمل جراحی انجام نشده باشد
  • شی ای که موجب زخم شده دارای میکروب بوده باشد
  • زخم عمیق یا با لبه های دندانه دار باشد
  • عمل جراحی ای داشته اید که بیش از دو ساعت طول کشیده است
  • بالا بودن سن
  • سنگین وزن بودن
  • به علت شرایطی مانند شیمی درمانی، اچ آی وی/ایدز یا پیوند عضو، سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشید
  • دیابت
  • سیگار کشیدن

 

درمان بخیه های عفونی

اگر متوجه هرکدام از علائم عفونت بخیه شدید، باید سریعا به پزشک خود مراجعه کنید.

بدون درمان، عفونت بخیه های شما می تواند به سایر قسمت های پوست یا بدن شما گسترش یابد و باعث عوارضی مانند تشکیل آبسه، سلولیت و یا حتی سپسیس شود.

ممکن است متخصص زخم شما نمونه ای از ترشحات بخیه های عفونی بگیرد. پزشک می تواند این نمونه را برای کمک به شناسایی باکتری هایی که باعث عفونت شده اند، استفاده کند.

هنگامی که یک عفونت باکتریایی تایید شد، پزشک می تواند آزمایش حساسیت آنتی بیوتیکی را انجام دهد تا تعیین شود کدام یک از آنتی بیوتیک ها می تواند برای درمان عفونت موثر باشد.

اگر عفونت قارچی مشکوک باشد، می توان از سایر آزمایش ها و روش های کشت استفاده کرد.

اگر عفونت شما کوچک یا موضعی باشد، پزشک ممکن است پماد آنتی بیوتیکی جهت اعمال روی منطقه تجویز کند.

اگر عفونت جدی تر باشد یا یک منطقه بزرگتر را تحت تاثیر قرار دهد، پزشک شما می تواند آنتی بیوتیک خوراکی تجویز کند. متخصصان از اطلاعاتی که از آزمایش حساسیت آنتی بیوتیک دریافت کرده اند استفاده می کنند تا مشخص شود کدام یک از آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت بهتر است.

عفونت بسیار شدید ممکن است نیاز به آنتی بیوتیک های داخل وریدی (IV) یا حذف جراحی بافت مرده یا خشک باشد.

 

پیشگیری و مراقبت های خانگی

با پیروی از دستورالعمل های زیر می توانید از عفونت بخیه خود جلوگیری کنید:

 

بخیه های خود را خشک نگه دارید

شما باید حداقل ۲۴ ساعت از خیس کردن بخیه های خودداری کنید. از دکتر خود بپرسید که چه زمان می توانید بخیه ها را خیس نمایید. در زمانی که در حال بهبود هستید، از حمام کردن یا شنا کردن اجتناب کنید.

مطمئن باشید که همیشه بعد از خیس شدن، بخیه های خود را خشک کنید.

 

بخیه خود را تمیز نگه دارید

اگر پزشک شما باند یا پانسمان را روی بخیه ها قرار داده است، اطمینان حاصل کنید که دستورالعمل های لازم برای برداشتن آن را انجام دهید. با استفاده از صابون و آب گرم به آرامی بخیه ها را تمیز کرده و با یک حوله پاک خشک کنید.

 

از دستکاری بخیه ها اجتناب کنید

اگر باید بخیه های خود را لمس کنید، پیش از اینکار اطمینان حال کنید که دست هایتان تمیز است. شما به طور طبیعی دارای باکتری هایی هستید که بر روی پوست و زیر ناخن هایتان زندگی می کنند. خاراندن و دستکاری بخیه ها می تواند منجر به عفونت شود.

 

از فعالیت های شدید اجتناب کنید

حرکات ورزشی و ورزش های تماسی می تواند بر روی بخیه شما فشار وارد کرده و باعث پاره شدن بخیه ها شود. در مورد زمان مناسب برای بازگشت به فعالیت های بدنی سابق خود از پزشکتان سوال کنید.

 

چشم انداز

اکثر موارد عفونت بخیه را می توان با یک آنتی بیوتیک موضعی یا خوراکی بدون اثرات طولانی مدت درمان کرد.

اگر متوجه شوید که بخیه هایتان قرمز، متورم، دردناک تر یا دارای ترشح یا خونریزی شده است، به پزشک خود مراجعه نمایید.

اگر عفونت بخیه درمان نشده باقی بماند، می تواند جدی شده و باعث عوارضی شود که بعضی از آنها می توانند خطرناک باشند.

بهترین راه برای جلوگیری از عفونت بخیه های شما این است که آنها را تمیز و خشک نگه دارید و در زمان بهبود زخم از دست زدن غیر ضروری آن خودداری کنید.

 

source: healthline.com

 

کلینیک درمان زخم دکتر مشتاقمشاهده نوشته ها

Avatar for کلینیک درمان زخم دکتر مشتاق

کلینیک درمان زخم مشتاق با پشتوانه‌ای قوی از تجربه و تخصص همکاران و اساتید دانشگاهی در خدمت شما هموطنان عزیز می‌باشد.

دیدگاهی یافت نشد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *