زخم باز یک آسیب محسوب می‌شود که شامل یک شکاف بیرونی و یا درونی در بافت بدن است و معمولاً این حادثه با پوست درگیر است. تقریباً همه ی ما در طول زندگی خود داشتن یک زخم باز را تجربه کرده‌ایم که البته بیشتر آن ها جزئی بوده و در خانه هم می توان آن ها را ترمیم کرد. افتادن بر روی زمین، برخورد با اشیاء تیز و یا حتی تصادف کردن هم منجر به ایجاد زخم های باز می شود ؛ در صورت اتفاقات و جراحت های شدیدتر، زمانی که خونریزی شما بیش از ۲۰ دقیقه ادامه پیدا کرد حتماً تحت درمان پزشک قرار بگیرید.
در اینجا چهار نوع زخم باز را با توجه به نحوه ی وقوع آنها برای شما طبقه بندی کرده ایم:
۱- ساییدگی یا خراش
ساییدگی زمانی رخ می‌دهد که پوست شما بر روی یک سطح سخت مانند آسفالت یا فرش خراشیده شود. این نوع زخم ها معمولاً خونریزی ندارند اما بعد از حادثه و پس از ابتلا به این نوع زخم ، باید سریع آن را پاک کرده و تمیز نمایید.
۲- پارگی
پارگی توسط یک بریدگی عمیق روی پوست ایجاد می شود : برخورد با چاقو، ابزار آلات و دستگاه هایی که با آنها می توان کار کرد باعث پارگی می شوند. در این جراحت خونریزی می تواند بسیار زیاد باشد.
۳- سوراخ شدن
سوراخ شدن زمانی ایجاد می‌شود که پوست شما توسط یک شیء تیز حفره شود. سوزن و یا حتی اصابت گلوله می تواند باعث ایجاد آن شود. این نوع زخم خونریزی زیادی ایجاد نمی‌کند بلکه به بافت های درونی بدن آسیب می رساند. اگر شما پارگی عمیقی دارید حتما تحت نظر پزشک آن را درمان کنید.
۴- جداشدگی
جداشدگی آسیبی است که در آن سازه ی بدن به شدت صدمه دیده و از حالت طبیعی خود خارج می شود. این امر می تواند در اثر جراحت و یا جراحی رخ داده باشد اما این اصطلاح بیشتر در مورد جراحت های ظاهری کاربرد دارد که در آن تمامی لایه های پوست از بین رفته و بافت زیرین بدن نمایان می‌شود مانند تصادفات جدی، انفجارها و شلیک گلوله که البته خونریزی‌های شدیدی را به همراه دارند.
چگونگی مراقبت از زخم های باز
در واقع بعضی از زخم ها را می توان در خانه درمان کرد اما آن زخم هایی که عمیق تر هستند و آسیب جدی تری را وارد کرده اند، باید تحت نظر پزشک درمان شوند.
چگونگی مراقبت از زخم های جزئی
زخم های جزئی را می توان در خانه درمان کرد. ابتدا زخم خود را با آب شسته و سپس ضدعفونی کنید تا تمام کثیفی آن از بین برود، سپس با یک پارچه ی تمیز روی آن را فشار دهید تا خونریزی را کنترل کنید. زخم های جزئی ممکن است بدون باند سریعتر بهبود یابند ؛ شما باید آن را به مدت پنج روز تمیز و خشک کنید. معمولاً همراه با زخم ، درد هم به سراغتان می آید پس می توانید از استامینوفن (طبق دستورالعمل) استفاده کنید. از مصرف محصولات حاوی آسپرین خودداری کنید زیرا روند ترمیم را کند و خونریزی را طولانی تر می کند. اگر کبودی و تورم حاصل شد تکه ای یخ روی آن قرار دهید و از ضربه زدن به آن خودداری کنید و اگر حتماً باید بیرون از منزل بروید از یک ضد آفتاب که باعث حفاظت زخم در برابر آفتاب می شود استفاده نمایید.
زمان مراجعه به پزشک
همانطور که گفته شد شما می توانید بعضی زخم ها را در خانه درمان کنید اما در موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنید:
۱_ اگر عمق زخم شما از ۳ سانتی متر بیشتر است
۲_ اگر خونریزی با فشار مستقیم متوقف نمی شود
۳_ اگر خونریزی به بیش از ۲۰ دقیقه به طول انجامید
۴_ اگر خونریزی نتیجه یک تصادف جدی باشد
مراقبت های پزشکی
پزشک شما ممکن است برای درمان از روش‌های مختلف استفاده کند و بعد از تمیز کردن و بی حس کردن ناحیه ی زخم، آن را با استفاده از چسب مخصوص و یا بخیه زدن ترمیم کند ؛ حتی اگر زخم، عمیق و چرکی باشد ممکن است واکسن کزاز (برای از بین بردن عفونت و ایمن سازی بدن) تزریق کند.
البته در این که پزشک تشخیص دهد زخم را باز بگذارد که به حالت طبیعی ترمیم یابد یا خیر، بستگی به نوع زخم شما و محل قرارگیری آن دارد. این فرآیند ممکن است منجر به پانسمان کردن زخم توسط خودتان شود که از عفونت و آبسه کردن آن جلوگیری می کند.
روش دیگر برای مراقبت از زخم های باز، استفاده از داروهای ضد درد است. پزشک ممکن است پنی سیلین و یا هر آنتی بیوتیک دیگری را تجویز کند و یا حتی در بعضی موارد ممکن است زخم آنقدر شدید باشد که به جراحی نیاز پیدا کند. اگر قسمتی از عضو قطع شد آن را در ظرفی پر از یخ قرار دهید و به بیمارستان بروید. زمانی که مطب پزشک را ترک می‌کنید احتمالاً با خود بانداژ به همراه دارید. توجه داشته باشید که حتماً قبل از آن که دوباره روی زخم را بپوشانید دستانتان را تمیز کرده سپس بانداژ را تعویض کنید و بعد زخم را ضدعفونی کنید و باندهای کثیف استفاده شده را در سطل زباله بیندازید.
عوارض زخم های باز
مهمترین عوارض زخم باز عفونت آن است. اگر صدمات جدی و یا بریدگی عمیقی دارید همراه با ذکر علائم خونریزی و عفونت حتماً به پزشک مراجعه کنید.
علائم عفونت زخم به شرح زیر است:
۱_ اگر زخم ترشحات دارد
۲_ اگر چرک سبز، زرد و یا قهوه ای رنگ باشد
۳_ اگر چرک بوی بدی بدهد
علائم دیگر عفونت:
۱_ اگر بیش از ۴ ساعت تب بالای ۳۸ درجه سانتیگراد دارید
۲_ اگر در کشاله ران و یا زیر بغل توده ای حس کردید
۳_ اگر زخم تان بهبود نمی یابد
در اینگونه موارد پزشک عفونت را خالی کرده و آنتی بیوتیک تجویز می کند. در صورت مشاهده عفونت جدی تر ممکن است برای تخلیه ی آن نیاز به جراحی باشد.
بیماری هایی که بر اثر عفونت زخم باز ایجاد می شوند
۱_تریسموس (نام انگلیسی آن lockjaw):
این بیماری در اثر عفونت ایجاد می‌شود در واقع از علائم بیماری کزاز است که عضلات دهان و فک را منقبض کرده و باعث قفل شدن آن می شود.
۲_نکروز (نام انگلیسی آن necrotizing fasciitis):
بیماری است که در اثر باکتری های به نام کلسترودیوم (نوعی مولد بیماری کزاز) و استریتوکوک (باکتری کروی شکل) عفونت شدیدی در بافت های نرم بدن ایجاد می کند.
۳_ سلولیت:
در واقع سلولیت (چربی زیر پوست ران و کپل) یک عفونت از پوست شما است که ارتباطی با خونریزی و زخم ندارد.
نظریه
در آخر همانطور که گفته شد چه زخم های جدی ای و چه زخم های سطحی و جزئی ای داشته باشید، باید از آن مراقبت کرده و درمان را شروع کنید در صورت ابتلا به ضعف‌های جدی تر زیر نظر پزشک روش درمانی درست را دنبال کنید تا خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهید.
دیدگاهی یافت نشد