دیابت چگونه بر روند بهبود زخم تأثیر می گذارد؟

هنگامی که فرد مبتلا به دیابت است ، زخم ها برای بهبودی مدت طولانی تری لازم دارند ، که می تواند خطر ابتلا به عفونت و سایر عوارض در حال رشد را افزایش دهد.
فردی که به خوبی دیابت خود را مدیریت می کند ، می تواند میزان بهبودی زخم ها را بهبود بخشد و احتمال ابتلا به عفونت شدید را کاهش دهد.

براساس مراکز کنترل بیماری (CDC) ، حدود ۳۰ میلیون نفر در ایالات متحده مبتلا به نوعی دیابت هستند و بسیاری از این افراد عوارض ناشی از زخم های آلوده را تجربه می کنند.
در این مقاله به بررسی اثرات دیابت در ترمیم زخم و راههای کاهش خطر عوارض می پردازیم.

دیابت و ترمیم زخم

زخم ها ، بریدگی ها و سوختگی ها جزئی از تاسف آور اما غیرقابل اجتناب از زندگی است. با این حال ، برای مبتلایان به دیابت ، این آسیب ها می تواند به مشکلات جدی سلامتی منجر شود.
در بسیاری از مبتلایان به دیابت ، زخمهایی ایجاد می شود که سرعت بهبود کم است یا هرگز بهبود نمی یابند. بعضی اوقات ممکن است عفونت ایجاد شود.
عفونت می تواند در بافت و استخوان در نزدیکی زخم یا مناطق دورتر بدن گسترش یابد. در برخی موارد و بدون مراقبت اورژانس ، یک عفونت می تواند تهدید کننده زندگی باشد یا حتی ممکن است کشنده باشد.
حتی وقتی عفونت در زخم ایجاد نشود ، بهبودی آهسته می تواند بر سلامتی و کیفیت کلی فرد تأثیر منفی بگذارد. قطع یا آسیب دیدگی در پاها باعث راه رفتن دشوار یا ورزش دردناک می شود.
ضروری است افرادی که به دیابت مبتلا هستند ، قند خون خود را تحت کنترل نگه دارند تا خطر زخم ها و عوارض آهسته بهبود یابد ، از جمله زخم های پا.
طبق برخی گزارش ها ، زخم های پا در حدود ۱ نفر از ۴ نفر مبتلا به دیابت بروز می کند. زخم های پا زخم های دردناکی هستند که در نهایت می توانند منجر به قطع عضو شوند.

طبق مقاله ای در مجله آمریکایی مراقبت های مدیریت شده (AMJC) ، حدود ۲۳۰ قطع عضو در ایالات متحده به دلیل بیماری دیابت هر روز اتفاق می افتد.عللیک مطالعه در سال ۲۰۱۳ نشان داد که بین قند خون و بهبود زخم ارتباط مستقیمی وجود دارد.
این تحقیق نشان داد افرادی که تحت عمل جراحی برای زخمهای مزمن دیابت قرار گرفته اند ، در صورت کنترل خوب قند خون در زمان عمل ، احتمالاً به طور کامل بهبود می یابند.
دیابت باعث ایجاد اختلال در  بدن یا حساسیت به انسولین بدن می شود ، هورمونی که به سلول ها اجازه می دهد گلوکز را از جریان خون برای انرژی مصرف کنند و از آن استفاده کنند. این اختلال در انسولین ، مدیریت سطح قند خون را برای بدن دشوارتر می کند.
هنگامی که قند خون به طور دائم بالا باقی بماند ، عملکرد سلول های سفید خون را مختل می کند. گلبولهای سفید در نقش سیستم ایمنی بدن نقش اساسی دارند. هنگامی که گلبول های سفید قادر به عملکرد صحیح نیستند ، بدن قادر به مبارزه با باکتری ها و زخم های نزدیک است.
افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده ممکن است دچار گردش خون ضعیف شوند. با کاهش گردش خون ، خون آهسته تر حرکت می کند ، و این باعث می شود بدن برای انتقال مواد مغذی به زخم ها مشکل تر شود. در نتیجه ، صدمات به آرامی بهبود می یابد ، یا ممکن است به هیچ وجه بهبود نیابد.
دیابت همچنین می تواند باعث نوروپاتی (آسیب عصبی) شود ، که همچنین می تواند بر بهبود زخم تأثیر بگذارد. قند خون کنترل نشده می تواند به اعصاب آسیب برساند و احساسات را در منطقه بی حس کند. این ممکن است به این معنا باشد که مبتلایان به دیابت که آسیب دیدگی به پای خود دارند از این آسیب آگاهی نداشته باشند.
اگر فردی از آسیب دیدگی آگاه نباشد ، ممکن است تحت مداوا قرار نگیرد ، که ممکن است باعث شود زخم بدتر شود. ترکیبی از بهبودی آرام و کاهش احساس در منطقه به طور قابل توجهی خطر عفونت را افزایش می دهد.
افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ یا نوع ۲ خطر ابتلا به عفونت باکتریایی در زخم را افزایش می دهند.
عواملی که ممکن است این خطر را افزایش دهند عبارتند از:اختلال در عرق کردن
پوست خشک و ترک خورده عفونت های ناخن پاناهنجاری های پا راههای دیگری که دیابت در بهبود روند زخم تأثیر می گذارد عبارتند از:
کاهش تولید هورمونهای رشد و ترمیم
کاهش تولید و ترمیم عروق خونی جدید
سدی ضعیف پوست
کاهش تولید کلاژن

عوارض

افرادی که ضعف زخم را به دلیل تأثیر دیابت بر روی اعصاب و رگ های خونی تجربه می کنند ، ممکن است عوارض دیگری را نیز تجربه کنند. این موارد شامل بیماری های قلبی ، بیماری کلیوی و مشکلات چشم است.
اگر یک زخم درمان نشده آلوده شود ، ممکن است عفونت به صورت محلی در ماهیچه ها و استخوان ها پخش شود. پزشکان این بیماری پوکی استخوان را می نامند.
اگر عفونت در زخم ایجاد شود و درمان نشود ، می تواند به مرحله گانگرن پیشرفت کند. گانگرن یکی از دلایل عمده قطع عضو در افرادی است که در نتیجه دیابت اندام خود را از دست می دهند.
گاهی اوقات ، افراد مبتلا به عفونت های کنترل نشده باعث ایجاد سپسیس می شوند که در صورت گسترش عفونت در جریان خون ایجاد می شود. سپسیس می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

جلوگیری

افراد مبتلا به دیابت می توانند از راهکارهای خاص برای بهبود مدت زمان بهبودی زخم استفاده کنند. اینها شامل کنترل قند خون ، مراقبت کامل از پا و درمان زخم ها در هنگام بروز آنها است.

مراقبت از پا برای دیابتمراقبت مناسب از پا شامل موارد زیر است:شستن روزانه پاقبل از استفاده از مرطوب کننده ، پوست را خشک کنید.
اجتناب از راه رفتن پابرهنه
با دقت پیرایش ناخن های پا
پوشیدن کفش راحت
بازرسی از پا و نگاه کردن به کفش روزانه
با مراجعه به پزشک ، در هر مراجعه پاها را چک کنید.

درمان زخم

ضروری است افراد مبتلا به دیابت بر روی زخمهای خود به دقت نظارت کنند. در حالی که ممکن است زخم ها به آرامی بهبود یابد ، طبیعی نیست که آنها برای چند هفته باز بمانند ، گسترش دهند ، از بین بروند یا به شدت دردناک شوند.
در حالی که ممکن است عفونت در هر زخم یا زخم ایجاد نشود ، اولین قدم برای جلوگیری از آن تمیز کردن زخم و پوشاندن آن توسط بانداژ تمیز است. این کار را روزانه تکرار کنید.
ممکن است برای مبتلایان به دیابت ایده خوبی باشد که هنگام پیاده روی ، کفش و جوراب بپوشند ، به خصوص اگر زخم ایجاد شده باشد. پابرهنه بودن خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهد.
افرادی که به هر نوع دیابت مبتلا هستند باید اگر زخم روی پای خود ایجاد شود و بهبود نیایند ، باید به دنبال معالجه شوند. برای مقابله با هرگونه عفونت ، فرد اغلب نیاز به مصرف آنتی بیوتیک دارد و در صورت شدید بودن زخم ممکن است نیاز به بستری داشته باشد.

کنترل قند

افرادی که سطح قند خون خود را کنترل می کنند ، کمتر دچار زخم های شدیدی می شوند که بهبود نمی یابد.
افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ برای کنترل قند خون نیاز به انسولین برای زندگی دارند. افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ گزینه های بیشتری دارند – همچنین مصرف انسولین و سایر داروها ، ایجاد برخی از تنظیمات سبک زندگی ، مانند رژیم غذایی سالم ، ورزش منظم و مدیریت وزن ممکن است به میزان قابل توجهی سطح قند خون فرد را بهبود بخشد.این تغییرات در شیوه زندگی حتی ممکن است به فرد اجازه دهد بدون داشتن دارو دیابت را مدیریت کند.
افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و نوع ۲ می توانند از رژیم غذایی کنترل شده با کربوهیدرات بهره مند شوند. با یک پزشک صحبت کنید که یک برنامه غذایی را که شامل مقدار مشخصی از کربوهیدرات است که فرد باید هر روز بخورد ، با فرد مشورت کند.

چشم انداز

هنگامی که فرد مبتلا به دیابت است ، زخمی که بهبود نمی یابد می تواند به سرعت تهدید کننده زندگی شود. چشم انداز مثبت برای زخم های آرام آرام به درمان سریع و مدیریت موثر گلوکز بستگی دارد.
افراد مبتلا به دیابت هنگام ایجاد زخم های جدی یا دردناک که بعد از چند روز بهبود نمی یابند ، یا اگر به نظر می رسد عفونت ایجاد شده باشد ، باید فوراً با پزشک معالج تماس بگیرند.
ترکیبی از درمان تهاجمی آنتی بیوتیکی ، تمیز کردن زخم ، برداشتن جراحی از بافت مرده و کنترل موثرتر گلوکز ممکن است به شما کمک کند. اگر زخم به درمان پاسخ ندهد ، قطع عضو ممکن است لازم باشد.
افراد باید قبل از ایجاد زخم اقدامات پیشگیرانه انجام دهند تا خطر عوارض ترمیم زخم کاهش یابد.