وجود جای زخم روی پاها می تواند یک موضوع ناراحت کننده باشد ، اما جای زخم ها نیز بخشی طبیعی در روند بهبود زخم هستند. بیشتر جای زخم ها به طور کامل از بین نمی روند اما برخی روش های پزشکی و داروهای بدون نسخه (OTC) وجود دارد که می تواند به کاهش ظاهر آنها کمک کند.
کاهش جای زخم در پاها
بهترین راه برای کاهش ظاهر زخم در پاها ، درمان صحیح زخم ها است. انجام این کار می تواند به جلوگیری از شکل گیری بافت اسکار کمک کند. آکادمی پوست و موی آمریکا موارد زیر را توصیه می کند:
- ناحیه آسیب دیده را تمیز نگه دارید.
- برای ایجاد رطوبت از وازلین استفاده کنید.
- پوست را با بانداژ بپوشانید.
- باند روزانه را تغییر دهید.
- در صورت لزوم زخم را بخیه بزنید.
- پس از بهبودی از ضد آفتاب روی ناحیه زخم شده استفاده کنید.
- اگر زخم آلوده شد سریعا به پزشک مراجعه کنید.
جلوگیری از زخم هایپرتروفیک
ممکن است در حین بهبود زخم ، بتواند از ایجاد زخم هایپرتروفیک و زخم های کلوئیدی جلوگیری کرد . متخصص پوست شما ممکن است روش درمانی خاصی مانند لیزر درمانی ، جراحی کرایوژرژی یا پانسمان پلی اورتان را پیشنهاد کند. برخی از این گزینه های درمانی (که در ادامه در مورد آنها بحث خواهیم کرد) همچنین می تواند در درمان اسکارهای قدیمی مورد استفاده قرار گیرد .
اگر نگران ایجاد اسکار هستید ، مهم است که پزشک زخم شما را معاینه کند. گاهی اوقات ، یک لکه سرطانی می تواند شبیه یک اسکار باشد. سایر شرایط همچنین می تواند باعث بروز جای زخم ها شود.
انواع زخم ها
درمان جای زخم روی پای شما بستگی به نوع زخم شما و عوامل در ایجاد آن زخم دارد.
اسکارها به دلایل مختلفی روی پاها ایجاد می شوند. می توانید نوع جای زخم خود را با توجه به نحوه ظاهر آن مشخص کنید:
- جای زخم آتروفیک معمولاً به صورت یک پوسته صاف بر روی پوست است. غالباً از پوست اطراف تیره تر است. زخمهای آکنه و زخم های آبله مرغان در این دسته قرار دارند.
- جای زخم هایپرتروفیک روی پوست آسیب دیده ایجاد می شود. آنها معمولاً تیره تر از پوست اطراف هستند.
- زخم های کلوئیدی به صورت یک پوسته ضخیم هستند. آنها می توانند گسترده تر از ناحیه آسیب دیده باشند و پوست این قسمت معمولاً تیره تر است.
- زخم های انقباضی بیشتر در اثر سوختگی است. آنها هنگامی رخ می دهند که ناحیه بزرگی از پوست از بین رفته یا آسیب دیده باشد. پوست باقی مانده در این نوع محکم و براق است.
درمان جای زخم سوختگی روی پاها
جای زخم سوختگی به دلیل آزاد شدن زیاد کلاژن برای بهبودی سوختگی است. سوختگی می تواند باعث زخم هایپرتروفیک ، زخم های انقباضی و زخم های کلوئیدی روی پاها شود. سوختگی درجه یک جای زخمی نمی گذارد. سوختگی درجه دو و سوم شدیدتر است و اغلب به مراقبت های پزشکی احتیاج دارند.
درمان سوختگی درجه دو
۱-پماد آنتی بیوتیک را روی سوختگی بمالید.
۲-سوختگی را با گاز استریل و بدون رنگ بپوشانید.
۳-معمولا در طی دو هفته جای زخم می شود.
درمان سوختگی درجه سه
۱-یک پانسمان را روی سوختگی بگذارید.
۲-از پزشک خود بپرسید که آیا به پیوند پوست احتیاج دارید؟
۳-پزشک ممکن است یک عمل جراحی توصیه کند.
۴-ممکن است برای تقویت محدوده حرکتی به فیزیوتراپی مراجعه کنید.
۵-معمولا بهبودی ماه ها یا سال ها طول میکشد اما جای زخم باقی می ماند.
درمان سوختگی حاصل از اصلاح روی پاهایتان
سوختگی های ناشی از استفاده از تیغ ، گاهی اوقات پس از تراشیدن روی پاهای شما ظاهر می شود. رشد موهای جدید همراه با برآمدگی است. منطقه آسیب دیده همراه با ظاهری برجسته ممکن است قرمز و ملتهب نیز باشد.
خوشبختانه ، درمان برآمدگی های تیغ بسیار ساده است. در اینجا چند روش درمانی را می توانید امتحان کنید:
- بگذارید منطقه قبل از اصلاح مجدد بهبود یابد.
- از مرطوب کننده بعد از اصلاح استفاده کنید.
- آبی خنک را روی پوست بمالید.
- قبل از اصلاح، پوست خود را لایه برداری کنید .
- می توایند خمیر آسپیرین را در ناحیه آسیب دیده بمالید.
- از روغن نارگیل ، آلوئه ورا ، فندق یا روغن درخت چای روی پوست استفاده کنید.
- می توانید کرم هیدروکورتیزون را امتحان کنید.
اگر برآمدگی ها در دو یا سه هفته بهبود نمی یابد ، با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک ممکن است داروی موضعی یا خوراکی تجویز کند.
درمان زخم های آتروفیک روی پاها
زخم های آتروفیک زمانی روی پوست ایجاد می شوند که پوست آسیب دیده نمی تواند بافت جدیدی را احیا کند. متخصص پوست ممکن است بسته به اندازه ، محل و سایر عوامل جای زخم ، یکی از روشهای درمانی زیر را توصیه کند.
- لایه برداری شیمیایی. این روش درمانی لایه آسیب دیده پوست را با مواد شیمیایی از بین می برد و پوست سالم تری را در زیر آن است نشان می دهد.
- پرکننده ها. این روش با استفاده از تزریق مواد نرم یا پرکننده های پوستی ، مانند اسید هیالورونیک ، جای زخم ها(فرورفتگی ها) را پر می کند تا با پوست اطراف آن مطابقت داشته باشد.
- سوزن زدن به پوست . این روش پوست را با گروهی از سوزن های کوچک سوراخ می کند تا پوست لایه ای سالم تری را تولید کند.
- برداشتن بافت اسکار. برداشتن بافت اسکار جای زخم شما را از بین می برد در این روش بعد از انجام این کار ناحیه را با بخیه می بندند. در این روش ، ناحیه قبل از بسته شدن برای التیام از بافت سالم پر شده است. این روش ممکن است با روش درمانی لیزر نیز ترکیب و استفاده شود.
درمان جای زخم قدیمی
جای زخم های قدیمی (زخم هایی که بیش از چند سال وجود دارند) اغلب سخت تر پاک می شوند. با این حال ، برخی از درمان ها وجود دارند که می توانند جای زخم را محو کنند. متخصص پوست می تواند گزینه های درمانی حرفه ای را پیشنهاد دهد یا شما می توانید یکی از داروهای خانگی زیر را امتحان کنید.
داروهای طبیعی و خانگی برای درمان جای زخم های پا
بعضی از اسکارها می توانند در خانه درمان شوند یا پزشک ممکن است داروهای خانگی را به همراه درمان های حرفه ای پیشنهاد کند.
روغن ها
روغن ها می توانند به بهبود ظاهر اسکار کمک کنند. برخی از روغنهای می توانند سلولهای پوستی منطقه آسیب دیده را برای رشد تشویق کنند. روغنهای رایج مورد استفاده برای درمان زخم روی پاها عبارتند از:
- روغن گلسرخ
- روغن شمعدانی
- روغن اسطخدوس
- روغن دانه هویج
- روغن چوب سرو(سرو کوهی)
- روغن درخت چای
- روغن نرولی
روغنهای دیگری که برای استفاده در کاهش اسکار استفاده می شوند عبارتند از:
- روغن ویتامین E
- روغن نارگیل
- روغن بادام
ماساژ
ماساژ بافت نرم و یا صاف می تواند به بهبودی جای زخم کمک کند. ماساژ همچنین از چسبیدن بافت های اسکار به رگ های خونی ، تاندون ها ، عضلات ، اعصاب و استخوان ها جلوگیری می کند. می توانید یک ماساژ حرفه ای بگیرید ، یا در مورد روش های مناسب با پزشک صحبت کنید و این کار را روی خودتان امتحان کنید.
لایه برداری
لایه برداری کردن جای زخم شما به پاک شدن سلول های مرده پوست کمک می کند.
- از یک پاک کننده لایه بردار استفاده کنید.
- بعد از لایه برداری ، ناحیه را خشک کرده و یک مرطوب کننده بمالید.
- می توانید هر سه روز یکبار لایه برداری کنید.
محصولات بدون نسخه
برخی محصولات بدون نسخه می توانند به کاهش جای زخم در پاها کمک کنند.
زمان بهبود زخم
در حالی که زخمی مانند بریدگی یا خراش در حال بهبود است با استفاده از چند محصول می توانید به کمرنگ تر شدن ناحیه اسکار کمک کنید:
- یک پانسمان روی زخم قرار دهید.
- پانسمان را هر چند وقت یکبار تعویض کنید.
- برای جلوگیری از تغییر رنگ بیشتر منطقه ، از کرم ضد آفتاب روی زخم ها استفاده کنید.
- می توانید پمادهای سیلیکونی خریداری کنید ، این مواد را بعد از بسته شدن زخم روی زخم قرار دهید تا به بهبودی کمک کند.
- از پانسمان های پلی اورتان نیز می توان برای کمک به بهبود زخم ها استفاده کرد. این پانسمان ها مرطوب و انعطاف پذیر هستند . می توانید از آنها به مدت شش هفته روی زخم ها استفاده کنید.
پس از بهبود زخم
- اجازه دهید تا زخم کاملا بسته شود و التیام یابد.
- سعی کنید راهکارهای کاهش اسکار مانند ماساژ را انجام دهید.
- پس از خوب شدن زخم ، استفاده از ضد آفتاب را بر روی لکه جدید ایجاد شده روی پوست ادامه دهید.
- یک ماساژ می تواند به کوچکتر و کمرنگ تر شدن بافت اسکار کمک کند.
- مرطوب کننده ها ، از جمله آنهایی که دارای روغن هستند ، می توانند باعث حفظ و ماندگاری پوست شوند.
چگونه یک پزشک می تواند به شما کمک کند؟
متخصص پوست باید تمام اقدامات درمانی را انجام دهد. برخی از گزینه های درمانی شامل موارد زیر است:
- فشار درمانی. می توانید تا یک سال از پانسمان فشار استفاده کنید؛ آنها بدون نسخه در داروخانه ها در دسترس هستند ، اما پزشک به شما یاد می دهد که چگونه آنها را به درستی استفاده کنید.
- لیزر درمانی. این روش درمانی از پرتوهای متمرکز نور برای از بین بردن پوست آسیب دیده استفاده می کند.
- تزریق کورتیکواستروئید یا بئومایسین . این تزریق ها به طور مستقیم درون جای زخم قرار می گیرند تا اندازه زخم کاهش یابد.
- سرما. این روش درمان ، زخم را منجمد می کند تا بافت اسکار را از بین ببرد.
- جراحی اسکار . درمان جراحی معمولاً به عنوان آخرین گزینه استفاده می شود.
نکاتی که باید در نظر داشته باشید!
- هر روز لایه برداری نکنید.
- قبل از بهبود زخم آن را ماساژ ندهید.
- انتظار نداشته باشید که جای زخم کامل از بین برود.
- از روش های درمانی که توسط متخصص استفاده نمی شود استفاده نکنید.
اگر نگران اسکار هستید ، مهم است که پزشک جای زخم شما را معاینه کند. گاهی اوقات یک لکه سرطانی یا بیماری دیگر ممکن است شبیه اسکار باشد.
درمان اسکارهای کلوئیدی ، بافت اسکار بزرگ شده که ممکن است فراتر از ناحیه زخم اصلی در حال رشد باشد ، بیشترین زمان را در درمان دارد.
در آخر
بیشتر جای زخم ها به طور کامل برطرف نمی شوند ، اما بسیاری از آنها با درمان های پوستی یا خانگی می توانند کاهش یابند.
دیدگاهی یافت نشد