اوزون درمانی زخم

اوزون درمانی زخم : مکانیسم ها، کاربردها و مزایای روش

درمان زخم ها در بسیاری موارد نیاز به تکنیک های پیچیده و تخصصی دارد، که این روش ها در مراکز تخصصی درمان زخم انجام می شود. یکی از این تکنیک ها که به عنوان روش های نوین درمان زخم شناخته می شوند، درمان با گاز اوزون، یا اوزون درمانی زخم است. اوزون درمانی روشی مکمل برای درمان زخم های مزمن و مقاوم به درمان است. همانطور که از نام آن مشخص است، از گاز اوزون برای این تکنیک درمانی استفاده می شود.

در این مطلب سعی بر آن شده است تا در رابطه با درمان زخم ها به وسیله اوزون تراپی، موارد کاربرد، مزایا و خطرات آن، توضیحاتی را تحت نظر تیم پزشکی کلینیک زخم دکتر مشتاق، کلینیک زخم در تهران، در اختیار شما عزیزان قرار دهیم.

معرفی اوزون و اوزون درمانی

اوزون یک مولکول گاز طبیعیست که از سه اتم اکسیژن تشکیل شده که سبب می شود برخلاف اکسیژن که دو اتمی است، بسیار واکنش پذیر و ناپایدار باشد. اوزون قدرت اکسیدکنندگی بالایی دارد، بنابراین به عنوان یک عامل ضدعفونی کننده قوی استفاده می شود که می تواند باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و انگل ها را از بین ببرد. گاز اوزون به طور طبیعی در لایه های بالای جو زمین (لایه اوزون) وجود دارد، اما برای مصارف درمانی، توسط دستگاه های مخصوص ژنراتور اوزون تولید شده و مورد استفاده قرار می گیرد.

اوزون درمانی روشیست که در آن از گاز اوزون یا محلول هایی که حاوی اوزون است، برای بهبود و درمان برخی بیماری ها و مشکلات پزشکی استفاده می شود. این روش درمانی روشی مکمل یا جایگزین است، که زمانی اعمال می شود که روش های معمول کافی نیستند.

از جمله پرکاربردترین استفاده از اوزون در پزشکی، اوزون درمانی زخم است که توجه ما بر آن است.

 

تاریخچه ای از اوزون درمانی در پزشکی

از اواسط قرن نوزدهم، اوزون توسط Schönbein کشف و نامگذاری شد. (۱۸۴۰). اولین ژنراتور اوزون در برلین ساخته شد که اوزون را تولید می کرد.

از اواخر قرن نوزدم و اوایل قرن بیستم، استفاده از اوزون در تصفیه آب آشامیدنی و ضد عفونی کردن مواد غذایی آغاز شد.

در طول جنگ جهانی اول، استفاده از اوزون، برای زخم نشان داد که نه تنها توانایی آن برای ضدعفونی کردن زخم بسیار بالا است، بلکه اوزون می تواند به جریان خون و ایجاد اثرات ضد التهابی کمک کند.

بعد ها درمان دارویی برای افراد مبتلا به HIV  به دیگر اثرات دارویی اوزون اضافه شد.

به تدریج با فراگیرتر شدن و پیشرفته تر شدن روش های نوین درمان، از این تکنیک درمانی برای موارد دیگر پزشکی هم استفاده شد، تا امروزه که برای ضدعفونی کردن، بهبود اکسیژن رسانی، تحریک سیستم ایمنی و کاهش التهاب در موارد مختلف پزشکی از آن استفاده می شود.

⇐ کلینیک تخصصی درمان زخم دکتر مشتاق به همراه کادر تخصصی خود در زمینه درمان انواع زخم ها، از جمله درمان زخم بستر، درمان زخم عفونی، درمان زخم پای دیابتی ، درمان زخم سوختگی با پشتوانه ای قوی از تجربه و تخصص همکاران و اساتید دانشگاهی در خدمت شما هموطنان عزیز می باشد.

 

اوزون تراپی یا اوزون درمانی زخم چیست؟

پس از آشنایی نسبتا کامل با اوزون و کاربردها و تاریخچه آن در پزشکی، به یکی از کلیدی ترین کاربردهای آن، یعنی اوزون درمانی زخم می پردازیم.

اوزون تراپی به عنوان یک درمان جایگزین برای بهبود زخم های مزمن و بیماری های مختلف بدن استفاده می شود. در این روش درمانی نوین با استفاده از اکسیژن و فعال سازی سیستم ایمنی بدن، مکانیسم اثرهای مختلف برای بهبود بیشتر زخم استفاده می شود.

در پزشکی، از اوزون تراپی، برای محدود کردن اثرات باکتری، ویروس ها، قارچ ها، مخمر و پروتئوزها استفاده می شود و برای ضد عفونی کردن زخم ها و درمان آن ها بسیار مفید است.

بسته به نوع زخم، شکل و اندازه آن، دلیل به وجود آمدن زخم، عمق و دیگر شرایط مرتبط، اوزون درمانی زخم ها به اشکال مختلفی انجام می شود. تشخیص شیوه به کار گیری ازن درمانی بر عهده پزشک متخصص زخم است.

 

مکانیسم اثر اوزون درمانی زخم

گاز اوزون با وجود استفاده گسترده در پزشکی، به صورت استنشاقی سمی است، اما با روش های کنترل شده و دوزهای مشخصی که مورد استفاده قرار می گیرد، مکانیسم اثر درمانی دارد. اوزون به محض وارد شدن به بدن، به سرعت با مولکول های زیستی واکنش نشان می دهد و پیام رسان های شیمیایی خاصی را به وجود می آورد که اثرات درمانی را اعمال می کنند.

همانطور که در تعریف اوزون گفتیم، این گاز به دلیل ناپایدار بودن، خاصیت اکسیدکنندگی قوی دارد که موجب ضد عفونی کردن می شود. اما برای درک کامل تر و بهتر فرآیند اثرگذاری و درمانی اوزون، عملکرد آن را بیشتر بررسی می کنیم.

1. خاصیت ضد میکروبی و ضد عفونی کنندگی قوی:

• اکسیداسیون مستقیم: اوزون یک عامل اکسید کننده بسیار قوی است. به این معنی که زمانی که با میکروارگانیسم ها (باکتری ها، قارچ ها و پروتوزوآها) در تماس قرار می گیرد، غشای سلولی و اجزای داخلی آن ها را اکسید می کند. این اکسیداسیون، منجر به آسیب برگشت ناپذیر به DNA و RNA فسفولیپیدها و لیپوپروتئین های میکروب می شود، که نهایتا آن را از بین برده یا غیرفعال می کند.
• کاهش بار میکروبی: با از بین رفتن پاتوژن ها، اوزون منجر به کاهش بار میکروبی می شود، که این یکی از مهم ترین موانع برای بهبود زخم های عفونی و مزمن بوده است. این خاصیت از اوزون بخصوص برای زخم هایی که دچار مقاومت به آنتی بیوتیک ها شده اند بسیار مفید است.

 

2. افزایش اکسیژن رسانی و بهبود جریان خون زخم (واسکولاریزاسیون)

• افزایش اکسیژن محلول: اوزون که از سه اتم اکسیژن تشکیل شده، با تماس با مایعات بدن و بافت ها به سرعت به اکسیژن مولکولی یعنی همان o2 تجزیه می شود. این اکسیژن آزاد شده به طور مستقیم موجب اکسیژن رسانی بیشتر به زخم می شود.
• بهبود حمل اکسیژن: اوزون می تواند سبب افزایش انعطاف غشای گلبول های قرمز شود، که این به آن ها اجازه می دهد تا راحت تر عبور کنند و ریزگردش خون بهبود یابد.
• رگزایی: همچنین اوزون می تواند تولید فاکتورهای رشد رگزایی را تحریک کند که این فاکتور ها سبب تشکیل رگ های خونی جدید می شوند و اکسیژن و مواد مغذی بیشتری را به منطقه زخم می رسانند؛ چیزی که برای ترمیم بافت ها ضروری است.
• گشاد شدن عروق: اثرگذاری اوزون بر مسیرهای بیوشیمیایی، موجب گشاد شدن عروق خونی هم شده و جریان خون محل را افزایش می دهد.

3. کاهش التهاب و کنترل پاسخ التهابی بدن

دوزهای درمانی کنترل شده اوزون می توانند پاسخ التهابی بدن را تعدیل کرده و موجب کاهش تورم، ادم، قرمزی و درد در محل زخم شود. این اثر از طریق تنظیم سیتوکین های التهابی (پروتئین هایی که در پاسخ التهابی نقش دارند) و ایجاد تعادل بین سیتوکین های پیش التهاب و ضد التهابی انجام می شود.

نهایتا التهاب مزمن کاهش می یابد که این برای بهبود زخم های مقاوم به درمان بسیار حیاتیست.

4. تحریک رشد بافت سالم و بازسازی سلولی:

• تحریک  فیبروبلاست ها و کراتینوسیت ها: گاز اوزون می تواند سبب رشد و فعالیت فیبروبلاست ها (سلول هایی که کلاژن و سایز اجزای بافت همبند را می سازند) و کراتینوسیت ها (سلول های اصلی پوست) شود. این خود موجب تشکیل بافت گرانولاسیون سالم و پوشش مجدد زخم با پوست جدید (اپیتلیالیزاسیون) شود.
• افزایش تولید فاکتورهای رشد: اوزون می تواند فاکتورهای رشد مانند PDGF و TGF-β را نیز تحریک کند. این فاکتور های برای ترمیم بافت، تکثیر و مهاجرت سلولی نقش کلیدی دارند.
• فعالسازی سیستم آنتی اکسیدانی: همانطور که گفتیم خود اوزون یک اکسیدکننده قوی است، اما با استفاده از دوزهای پایین و کنترل شده، می تواند سیستم آنزیمی آنتی اکسیدانی داخلی بدن را هم فعال کنند. این فعال سازی به محافظت از سلول ها در برابر استرس اکسیداتیو بیش از حد و حفظ سلامت سلولی نیز کمک می کند.

5. مدولاسیون سیستم ایمنی

اوزون می تواند فعالیت سلول هایی چون ماکروفاژ ها و لنفوسیت ها که سلول های ایمنی هستند را تعدیل کرده و به بدن کمک کند تا به طور کارآمدتری با عفونت ها مبارزه کرده و ترمیم زخم بهبود یابد.

 

اوزون درمانی برای چه زخم هایی به کار می رود؟

درمان زخم ها با اوزون به دلیل خواص منحصر به فرد آن، به طور فزاینده به عنوان روش درمان مکمل و تأثیرگذار برای طیف وسیعی از زخم ها، مخصوصا زخم های مزمن و مقاوم به درمان، مورد استفاده قرار می گیرد.

کاربردهای اصلی اوزون درمانی زخم در موارد زیر است:

زخم های دیابتی

یکی از زخم های مزمن که معمولا نیاز به درمان های چندجانبه و مکمل دارد، زخم دیابتی است. این زخم ها به دلیل نوروپاتی (آسیب عصبی) و ایسکمی (کاهش جریان خون) در افراد مبتلا به دیابت به وجود می آیند، که بسیار هم مستعد عفونت هستند.

اوزون درمانی با بهبود گردش خون، افزایش اکسیژن رسانی به بافت های ایسکمیک، خاصیت ضد باکترایی قوی و کاهش التهاب، می تواند کمک شایانی به بهبود هرچه سریع تر زخم های دیابتی کرده و خطر قطع عضو را کاهش دهد. مطالعات نشان می دهد اوزون تراپی می تواند سرعت بسته شدن زخم را در افراد مبتلا به دیابت افزایش دهد.

بنابراین، از اوزون تراپی در درمان زخم دیابتی استفاده می شود، اما حتما با تجویز پزشک و متخصص زخم و توسط کادر آموزش دیده برای این درمان.

زخم بستر (زخم فشاری)

از دیگر زخم های مزمن که در درجات بالا نسبت به درمان مقاومت نشان داده و باید چندین روش درمانی بر آن اعمال شود، زخم بستر است. زخم فشاری یا زخم بستر در اثر فشار طولانی بر پوست و بافت های زیرین در افرادی که به دلایلی چون بیماری یا فلج قادر به حرکت نیستند، ایجاد می شود.

درمان زخم بستر نیز مانند زخم دیابتی چندین رویکرد درمانی را می طلبد و معمولا زمان بر است؛ بخصوص اگر در درجات بالا بوده و بیمار سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشد. اوزون با ضد عفونی کردن زخم، کاهش التهاب، تحریک جریان خون موضعی و اکسیژن رسانی به بافت ها، به ترمیم سریعتر زخم بستر کمک می کند.

زخم های عروقی (شریانی و وریدی)

مشکلات گردش خون در افراد می توانند موجب زخم بخصوص در اندام های تحتانی چون پاها شوند. درمان های مختلفی برای این زخم ها تجویز می شود، که یکی از آن که به عنوان درمان مکمل، اوزون درمانی زخم است.

اوزون با بهبود اکسیژن رسانی و افزایش جریان خون در بافت آسیب دیده، موجب ترمیم سریعتر زخم های وریدی می شود.

اوزون درمانی زخم های سوختگی

سوختگی ها از زخم های حاد هستند که به دلیل وخامت و مستعد عفونت بودن، می توانند فرآیند ترمیم طولانی و دردناکی داشته باشند و مزمن شوند. درمان زخم های سوختگی در درجات بالا نیز تخصصی بوده و باید با روش های مختلفی انجام شود.

اوزون به عنوان یک ضدعفونی کننده قوی، عوامل عفونت زا از زخم سوختگی را از بین بده و از عفونت جلوگیری می کند. هم چنین اوزون می تواند موجب کاهش التهاب و تحریک بافت سازی شود که این برای تسریع بهتر سوختگی ها کمک کننده است.

زخم های عفونی و مقاوم به درمان

برای درمان دیگر زخم های به وجود آمده بر اثر موارد مختلف که دچار عفونت شده اند و به درمان های معمول پاسخ نمی دهند نیز از اوزون تراپی استفاده می شود. زخم هایی که به دلیل حضور باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک مانند MRSA یا سایر میکروارگانیسم های مقاوم به وجود آمده اند.

خاصیت ضد میکروبی وسیع الطیف اوزون آن را به گزینه ای مؤثر برای این نوع زخم ها می کند.

زخم های جراحی

بسیاری از زخم های ایجاد شده برای جراحی نیز مستعد عفونت هستند. برای پیشگیری یا درمان عفونت های محل جراحی و تسریع فرآیند بهبود آن ها نیز از اوزون، به عنوان ضد عفونی کننده قوی و کاهش دهنده التهاب استفاده می شود.

سایر آسیب های تروماتیک و جراحات

زخم های ناشی از بریدگی ها، خراشیدگی ها و سایر جراحات وارده به پوست که نیاز به کمک در ترمیم دارند می توانند از اوزون تراپی بهره مند شوند. درمان با ازن با ضدعفونی کردن و تحریک فرآیند های طبیعی ترمیم زخم، به این نوع زخم ها نیز کمک می کند.

 

روش های کاربرد اوزون درمانی زخم

اوزون درمانی زخم ها به روش های مختلفی انجام می شود که می توان به طور کلی آن ها را به دو دسته موضعی (Local) و سیستمیک (Systemic) تقسیم بندی کرد. انتخاب نوع روش به تشخیص پزشک بستگی دارد، که آن نیز با معاینه و درنظرگیری شرایط زخم انجام می شود. روش های گفته شده به شرح زیر است:

الف) روش های موضعی اوزون تراپی

1. اوزون درمانی با کیسه

از رایج ترین و مؤثرترین روش های اوزون درمانی زخم، بخصوص برای زخم های دست و پا، روش ozone bagging یا اوزون درمانی با کیسه است. در این روش، ناحیه مورد نظر در یک کیسه پلاستیکی مخصوص و مقاوم به اوزون قرار داده می شود. سپس گاز اوزون با غلظت مشخص از طریق ژنراتور اوزون به داخل کیسه تزریق می شود.

تماس مستقیم اوزون با سطح زخم موجب ضد عفونی شدن آن شده، اکسیژن بیشتری به بافت ها رسیده و فرآیند های ترمیم تحریک می شود. گاز اوزون وارد شده به کیسه برای مدت زمان مشخصی در تماس با زخم باقی می ماند، سپس از طریق فیلتر کربن فعال از کیسه خارج می شود تا مورد استنشاق قرار نگیرد.

کاربرد: برای بسیاری از زخم های بزرگ، عفونی، دست و پا از این روش استفاده می شود.

2. شستشوی زخم با آب اوزونه

روش دیگر شستشوی زخم با آب مقطر اشباع شده از اوزون است، که درواقع تبدیل به آب اوزونه شده است. آب اوزونه به طور مستقیم برای شستشو و تمیز کردن زخم استفاده می شود.

خاصیت ضدعفونی کنندگی قوی آن سبب می شود باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها از سطح زخم از بین بروند و بافت پاکسازی شود. هم چنین اکسیژن بیشتری هم به آن می رسد.

کاربرد: برای تمیز کردن و ضد عفونی کردن اولیه زخم، سوختگی ها و زخم های سطحی استفاده یم شود.

3. استفاده از روغن اوزونه یا پمادهای حاوی اوزون

می توان اوزون را در روغن های گیاهی مانند روغن زیتون یا آفتابگردان حل کرد. به دلیل پایداری بیشتر این روغن ها، می توان از این روش در منزل هم برای ادامه درمان استفاده کرد.

روغن های آغشته شده به اووزن خاصیت ضد میکروبی و ترمیمی اوزون را به صورت موضعی و پایدار به زخم می رسانند، ضمن آن که رطوبت و نرمی پوست اطراف زخم نیز حفظ می شود.

کاربرد: برای زخم های سطحی، سوختگی های کوچک، عفونت های پوستی و ادامه درمان زخم های دیگر پس از جلسات درمان زخم در کلینیک.

4. تزریق مستقیم اوزون به اطراف زخم

روش رایج دیگر که در کلینیک ها برای درمان زخم با استفاده از اوزون انجام می شود، تزریق مستقیم اوزون با غلظت مشخص به بافت های اطراف زخم یا زیر بستر زخم است. تزریق مستقیم به افزایش جریان خون موضعی کمک کرده، موجب کاهش التهاب شده و فرآیند های ترمیم را در عمق بافت تحریک می کند.

کاربرد: بیشتر در مواردی که نیاز به خونرسانی عمیق تر در اطراف زخم است از این روش استفاده می شود.

ب) روش های سیستمیک اوزون درمانی زخم

1. اتوهموتراپی ماژور

رایج ترین نوع اوزون تراپی سیستمیک است که طی آن مقدار مشخصی از خون بیمار از رگ گرفته شده و با دقت و غلظت مشخص با گاز اوزون و مخلوط اکسیژن، در یک بطری یا کیسه استریل ترکیب می شود. سپس این خون اوزونه شده، بلافاصله و به آرامی از طریق ورید به بیمار تزریق می شود.

اوزون در خون واکش می دهد که سبب تولید پیام رسان های بیوشیمیایی در سراسر بدن شده و سیستم آنتی اکسیدانی را فعال می کند. به دنبال آن اکسیژن رسانی به بافت ها بهبود پیدا کرده، سیستم ایمنی تعدیل شده و اثرات ضد التهابی نیز به وجود می آید. این تأثیرات سیستمیک به طور غیرمستقیم بر بهبود کلی بدن و فرآیند ترمیم زخم ها تأثیر می گذارد.

کاربرد: برای زخم های مزمن، زخم دیابتی گسترده و مواردی که نیاز است سیستم ایمنی بدن تقویت شده و وضعیت عمومی بیمار بهبود یابد.

2. دمیدن رکتال اوزون

در این روش گاز اوزون با غلظت و حجم مشخص از طریق یک کانتر کوچک به داخل روده بزرگ (رکتوم) وارد می شود. اوزون از طریق غشای مخاطی روده جذب شده و به جریان خون می رسد. بنابراین اثرات سیستمیک مشابه با اتوهموتراپی ایجاد می شود. این روش یک جایگزین غیرتهاجمی تر برای اتوهموتراپیست.

کاربرد: برای زخم های مزمن، مشکلات سیستمیک و مواردی که تزریق و دسترسی به ورید مشکل است.

 

نکات مهم از روش های استفاده از اوزون درمانی زخم

انتخاب نوع روش اوزون درمانی و غلطت و دوز اوزون، توسط پزشک و بر اساس نوع زخم، وضعیت بیمار، مرحله درمان و پاسخ به درمان مشخص می شود.

اوزون درمانی زخم فقط باید با ژنراتور های اوزون پزشکی با کیفیت بالا و دارای استاندارد انجام شود، چرا که تولید اوزون با خلوص و غلظت دقیق اهمیت زیادی دارد.

اوزون تراپی به هر روشی هم که باشد، باید تحت نظر پزشک و توسط پرستار یا متخصص زخم آموزش دیده انجام شود و به هیچ وجه نباید توسط بیمار یا افراد متفرقه انجام شود.

استنشاق گازو اوزون بسیار خطرناک است. این گاز سمی بوده و برای درمان با آن، باید پروتکل های ایمنی و تهویه مناسب انجام شود.

ازن درمانی زخم بیشتر مواقع به صورت روشی مکمل و در ترکیب با سایر تکنیک های درمانی و مراقبت از زخم انجام می شود و خط اول درمان نیست.

با توجه به تمامی موارد گفته شده، مشخص می شود که درمان با گاز ازون، یک درمان تخصصیست که لازم است حتما در مراکز درمان زخم، چون کلینیک درمان زخم دکتر مشتاق انجام شود.

 

ایمنی و عوارض جانبی اوزون درمانی زخم

در صورتی که اوزون درمانی زخم به صورت صحیح و تحت نظارت پزشک متخصص انجام شود، به طور کلی روش درمانی ایمن و مؤثری است. با این حال، مانند هر تکنیک درمانی دیگری، دارای ملاحظات و عوارض جانبی احتمالی است.

ایمنی اوزون درمانی:

• ایمن بودن ازن تراپی، به دوز، غلظت، روش کاربرد و مهارت پزشک بستگی دارد. بدین منظور:
• دوز و غلظت اوزون باید بسیار دقیق باشد، چرا که اوزون در غلظت های بالا سمی است.
• در روش های موضعی مانند کسیه اوزون، شستشو با آب اوزونه و تزریق مستقیم اوزون به محیط زخم، باید خطر استنشاق کنترل شده و به حداقل برسند و اوزون به خوبی محصور شود.
• برای روش های سیستمیک نیز استریل بودن کامل ابزار، محیط و محل تزریق یا ورود کانتر اهمیت زیادی دارد، تا از عفونت یا آمبولی جلوگیری شود.
• پزشک مجرب و آموزش دیده: اوزون تراپی باید توسط پزشک ماهر و متخصص زخم آموزش دیده انجام شود، که تجربه کافی در مورد اطلاع از دوز، روش و جلسات مورد نیاز داشته باشد.
• استاندارد های بهداشتی: رعایت کامل اصول استریلیزاسیون و بهداشت برای جلوگیری از عفونت ها و بیماری ضروریست.

 

عوارض جانبی اوزون درمانی زخم

در صورت رعایت صحیح پروتکل های بهداشتی و انجام ازون درمانی زخم توسط متخصصان، عوارض جانبی خفیف است. با این حال برخی عوارض احتمالی وجود دارد، که باید به آن توجه کرد:

عوارض ناشی از استنشاق اوزون:

جدی ترین و مهم ترین خطر در مورد اوزون درمانی زخم، عوارض ناشی از استنشاق است. استنشاق گاز اوزون به شدت برای بافت های ریه سمی بوده و می تواند موجب سرفه، تنگی نفس، درد قفسه سینه و آسیب به بافت ریه شود. این خطر معمولا در صورت نشت گاز از دستگاه، یا عدم رعایت پروتکل های ایمنی در روش های موضعی وجود دارد.

عوارض موضعی:

درد، سوزش و قرمزی یا تورم موقت در محل تزریق یا جایی که با اوزون در تماس مستقیم بوده، از عوارض رایج اما خفیف و گذراست.

احساس ناراحتی یا گرفتگی در روش دمیدن رکتال نیز شایع است.

عوارض سیستماتیک:

این عوارض نادر هستند و معمولا در صورت عدم رعایت پروتکل ها به وجود می آیند. از جمله واکنش یاریش-هرکس هایمر در برخی بیماران به ویژه کسانی که عفونت مزمن دارند. ممکن است پس از اولین جلسات درمان علائمی شبیه به آنفولانزا تجربه شود. این واکش معمولا موقت است.

آمبولی گازی دیگر عارضه نادر است که در صورت تزریق مستقیم گاز اوزون به ورید رخ می دهد (اشتباه پزشکی) . در روش اتوهموتراپی، اوزون باید با خون مخلوط شده و به شکل مایع (نه گاز) به ورید بازگردانده شود.

حالت تهوع، سرگیجه و سردرد نیز از علائم نادر هستند که ممکن است به دلیل دوز نامناسب یا حساسیت فردی مربوط باشند.

 

موارد منع استفاده از اوزون درمانی زخم

اوزن درمانی زخم برای افراد با این شرایط منع مصرف دارد:

• کمبود آنزیم G6PD (فاویسم) : در افرادی که دچار این مشکل هستند، گلبول های قرمز به استرس اکسیداتیو حساس است و اوزون می تواند موجب همولیز (تخریب گلبول های قرمز) شود.
• پرکاری تیروئید کنترل نشده: اوزون می تواند موجب افزایش متابولسم شود که علائم پرکاری تیروئید را تشدید می کند.
• بارداری و شیردهی: به دلیل عدم وجود تحقیقات کافی در مورد ایمنی این روش در دوران بارداری و شیردهی.
• خونریزی فعال: اوزون ممکن است بر انعقاد خون تأثیربگذارد.
• بیماری های خونریزی دهنده شدید و نارسانی شدید کبدی و کلیوی
• انفارکتوس میوکارد (حمله قلبی) یا سکه مغزی اخیر
• دریافت کنندگان پیوند عضو: به دلیل تأثیر اوزون بر سیستم ایمنی و تداخل با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی

 

اوزون درمانی زخم در تهران

امروزه مراکز تخصصی درمان زخم و کلینیک های زخم زیادی در کشور بخصوص در پایتخت فعالیت می کنند، که خدمات تخصصی و روش های درمانی نوین را ارائه می دهند. اوزون درمانی زخم در تهران یکی از آن روش هاییست که حتما باید در کلینیک های زخم مجهز انجام شود. تشخیص نوع درمان و روش اجرای آن نیز بسته به شرایط بیمار و نظر پزشکان متخصص دارد. برای مشاوره رایگان در مورد درمان زخم ها می توانید با کارشناسان زخم کلینیک زخم دکتر مشتاق در تماس باشید. در صورت لزوم هر یک از روش های اوزون درمانی زخم، وکیوم تراپی، PRP، درمان با سلول های بنیادی و روش های نوین دیگر در کلینیک انجام می شود.

 

جمع بندی

درمان زخم های مزمن می تواند چالش برانگیز باشد و چندین روش درمانی را بطلبد. یکی از روش های نوین درمان، استفاده از گاز اوزون تحت شرایط خاص است که اوزون درمانی زخم نام دارد. این گاز با خاصیت ضدعفونی کنندگی قوی که دارد، میکروارگانیسم ها مانند باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها را از بین برده و به پیشگیری یا درمان زخم های عفونی کمک می کند. هم چنین خواص دیگری چون کاهش التهاب، افزایش جریان خون، افزایش اکسیژن رسانی و تحریک بافت سازی، از دیگر مزایای اوزن درمانی زخم هستند.

درمان با گاز اوزون یا ازون تراپی بسته به شرایط فرد به روش های مختلف موضعی یا سیستماتیک انجام می شود، که این به نوع زخم، محل آن، جلسه درمانی، هدف درمان و به طور کلی نظر پزشک بستگی دارد.

از اوزون تراپی به عنوان درمان مکمل برای زخم های مزمن و مقاوم به درمان چون زخم دیابتی، زخم بستر، زخم های سوختگی، زخم های وریدی و زخم جراحی استفاده می شود.

درمان زخم با گاز اوزون حتما باید در کلینیک ها و مراکز تخصصی درمان زخم و توسط تیم متخصص و با رعایت پرتکل های ایمنی و بهداشتی انجام شود.